Λίγα μυθιστορήματα έχουν πετύχει το ίδιο επίπεδο φήμης με τον “Μεγάλο Gatsby”. Αρχικά δημοσιεύτηκε το 1925. Αυτό το κλασικό μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία ενός αινιγματικού εκατομμυριούχου του Jay Gatsby, ο οποίος οδηγείται από μια ρομαντική επιθυμία να επανενωθεί με την παλιά του αγαπημένη, σχολιάζοντας ταυτόχρονα την κοινωνική τάξη, τα νέα και παλιά χρήματα και το αμερικανικό όνειρο. Μπορεί το αριστούργημα του συγγραφέα F. Scott Fitzgerald να  είναι γνωστό για τη συναρπαστική του ιστορία, ωστόσο το βιβλίο διαθέτει επίσης ένα από τα πιο εμβληματικά εξώφυλλα στη λογοτεχνία. Απεικονίζει το πρόσωπο ενός ασώματου πτερυγίου που αιωρείται πάνω από ένα νυχτερινό αστικό τοπίο.

Φτιαγμένος από έναν ελάχιστα γνωστό Ισπανό γραφίστα που ονομάζεται Francis Cugat, αυτός ο εμβληματικός πίνακας φαίνεται να αποτυπώνει την ουσία του βιβλίου του Fitzgerald, παρόλο που στον καλλιτέχνη δόθηκε μόνο μια σύνοψη και ο τίτλος εργασίας πριν από το σκίτσο. Παρόλο ο συγγραφέας πιθανότατα δεν είδε το τελικό εξώφυλλο πριν από τη δημοσίευση, ο Fitzgerald έλαβε πολλά προκαταρκτικά σκίτσα του σχεδίου του Cugat και ήταν τόσο ευχαριστημένος με την εικόνα που είπε στον εκδότη του ότι επέστρεψε στο χειρόγραφο για να συνδέσει το εξώφυλλο στο περιεχόμενο του βιβλίου.

Ο Μεγάλος Gatsby

Το εν λόγω μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1925, είναι το πιο διάσημο μυθιστόρημα του Αμερικανού συγγραφέα F. Scott Fitzgerald (1896–1940). Αφηγείται την ιστορία ενός αινιγματικού εκατομμυριούχου «νέου χρήματος», ονόματι Jay Gatsby, που λαχταρά να ξανασμίξει με μια πλούσια παντρεμένη κοινωνικά, την Daisy Buchanan – όπως φαίνεται από την οπτική του πρώτου προσώπου του καταθλιπτικού αφηγητή, Nick Carraway. 

Αριστερά: Φωτογραφία δημοσιότητας του F. Scott Fitzgerald,  1921 

Δεξιά: Φωτογραφία της Αμερικανίδας κοινωνικού και κληρονόμου Ginevra King, 1918 

Η πλοκή της ιστορίας ήταν εν μέρει εμπνευσμένη από τη ζωή του ίδιου του Fitzgerald και το σύντομο ειδύλλιο που είχε με μια Αμερικανίδα socialite, την Ginevra King. Αν και την αγαπούσε βαθιά, η σχέση τους διακόπηκε όταν η οικογένειά της ανακάλυψε ότι ο νεαρός συγγραφέας δεν είχε χρήματα. Αυτό πυροδότησε την πορεία του Fitzgerald στον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών και την επιθυμία του να γίνει πλούσιος και διάσημος όταν επιστρέψει. Σήμερα, το μυθιστόρημα παραμένει ένα κλασικό κομμάτι της αμερικανικής λογοτεχνίας για τις απόψεις του για τον πλούτο, την τάξη και το αμερικανικό όνειρο.

Ποιος δημιούργησε το εξώφυλλο του Μεγάλου Gatsby;

Φωτογραφία του Francis Cugat, του καλλιτέχνη πίσω από το εξώφυλλο του 1925 του «The Great Gatsby», 1918.

Μετά από ένα χρόνο διηγημάτων και ψευδών ξεκινημάτων, ο Fitzgerald άρχισε να δημιουργεί το χειρόγραφο του The Great Gatsby το 1924 Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο εκδότης του, Charles Scribner`s Sons, αναζήτησε έναν καλλιτέχνη για να φτιάξει το εξώφυλλο για το επερχόμενο βιβλίο. Βρήκαν έναν ελάχιστα γνωστό καλλιτέχνη με καταγωγή από τη Βαρκελώνη, ονόματι Francis Cugat (1893–1981), ο οποίος ζωγράφιζε πορτρέτα με αφίσες για αστέρια της όπερας και του θεάτρου.

Ο Cugat έλαβε μια περίληψη του μυθιστορήματος καθώς και τον τίτλο εργασίας «Among Ash Heaps and Millionaires» και άρχισε να φτιάχνει διάφορα σκίτσα εμπνευσμένα από αυτά τα στοιχεία. Αυτά τα προκαταρκτικά σχέδια παρουσιάζουν ένα ασώματο πρόσωπο ενός πτερυγίου που κρέμεται πάνω από ένα αστικό τοπίο της Νέας Υόρκης.

Μετά από μερικές αναθεωρήσεις, ο Cugate ολοκλήρωσε το τελευταίο εξώφυλλο σε γκουάς, μεταγλωττίζοντας το Celestial Eyes προς τεράστιο έπαινο από τον εκδότη. Μάλιστα, έχει παραμείνει ένα από τα πιο γνωστά εξώφυλλα στη λογοτεχνία.

Πρωτότυπος πίνακας του Francis Cugat για την πρώτη έκδοση του "The Great Gatsby", 1925 

Ο πίνακας του Cugat Celestial Eyes απεικονίζει μια αστραφτερή, κιτρινοκόκκινη λωρίδα της Νέας Υόρκης που κατακλύζεται από την πόλη της Νέας Υόρκης ένας συμπαγής γαλάζιος ουρανός στον οποίο ένα πρόσωπο ενός πτερυγίου κοιτάζει απευθείας τον θεατή. Οι ίριδες των φτιαγμένων ματιών της περιέχουν ανακλινόμενες γυμνές γυναικείες φιγούρες και πάνω από τα φρύδια της είναι ένα μινιμαλιστικό σκίτσο ενός αξεσουάρ για το κεφάλι.

Αν και ο Cugat δεν διάβασε κάποιο αντίγραφο του “Μεγάλου Gatsby”  πριν δημιουργήσει αυτό το κομμάτι, του είπαν τη γενική υπόθεση και του δόθηκε ο τίτλος εργασίας. Ήθελε να ενσωματώσει βασικά στοιχεία της Νέας Υόρκης, τα οποία μπορούν να φανούν στο κάτω μέρος, και μια ματιά στη λάμψη της δεκαετίας του 1920 στο πρόσωπο της γυναίκας.