Στον τρίτο του προκριματικό του φετεινού Γουίμπλεντον και παίζοντας κόντρα στον Στέφανο Τσιτσιπά για μια πρόκριση στα προημιτελικά, ο Νικ Κύργιος, εκτόξευσε το ταλέντο του στο σώου, που είναι συνηθισμένος να κάνει, σχεδόν σε κάθε αγώνα του, σε μεγάλα ύψη.

Διαμαρτυρίες και συνεχής κουβέντα με τον διαιτητή που έφταναν στα όρια του διαπληκτισμού, κουβέντα με τους θεατές στην ώρα του παιχνιδιού, όπου ξαφνικά γύριζε και έκανε σερβίς και συνεχής ειρωνία απέναντι στον αντίπαλο. Πολύ συχνά όταν ο Τσιτσιπάς έκανε μια στραβή μπαλιά, ο Κύργιος έκανε έναν ειρωνικό μορφασμό λέγοντας "μπράβο-μπράβο".

Ο Τσιτσιπάς αν και γνώριζε τα τερτίπια του αντιπάλου και ενώ είχε κερδίσει το πρώτο σετ, δεν άντεξε στην συνέχεια την τακτική του αντιπάλου του και έχασε την ψυχραιμία του. Μετά από μιά χαμένη μπαλιά πέταξε εκνευρισμένος με δύναμη την μπάλα προς την εξέδρα που λίγο έλειψε να χτυπήσει έναν θεατή που βρισκόταν κοντά ενώ του επιβλήθηκε και ένα πρόστιμιο 10.000 ευρώ γι αυτήν την πράξη του, ενώ ο Κϋργιος για την συμπεριφορά του τιμωρήθηκε μόνο με 4.000 ευρώ.

Τις επόμενες μέρες οι φίλοι του τένις, που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί, είχαν για θέμα της συζήτησης αυτόν τον αγώνα και την συμπεριφορά του Κύργιου. Τυπικά η συμπεριφορά του Κύργιου δεν τιμωρείται παρ` όλο που σ`αυτόν τον αγώνα το παράκανε. Ένας παίκτης έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθεί στον διαιτητή είτε έχει δίκιο είτε άδικό και να συνεχίζει να διαπληκτίζεται με τον διαιτητή, που είναι στην ευχέρεια του να κρίνει αν πρέπει να τιμωρηθεί ή όχι. Όπως και έχει το δικαίωμα να απευθύνεται στους θεατές, αν κάτι τον ενοχλεί ή και χωρίς λόγο. Ή να μιλάει με τον εαυτό του και να συμπεριφέρεται έξω από τα καθιερωμένα.

Ο πρώτος που το είχε αρχίσει αυτό πριν από κάποιες δεκαετίες, ήταν ο Μακ Ενρό, μια μεγάλη φυσιογνωμία του τένις που διακρινόταν για τον εριστικό χαρακτήρα του.

Από την άλλη μεριά μια από τις βασικές "ιδεολογίες" του τένις έχει να κάνει με το ήθος των παικτών. Γι αυτό και οι αντίπαλοι λένε "sorry" αν η μπαλιά τους ακουμπήσει στον φιλέ και κερδίσουν έτσι κάποιον πόντο. Γι αυτό και στο τέλος δίνουν τα χέρια.

Και όλα αυτά γιατί το τένις είναι ένα ιδιαίτερο άθλημα. Ο άξονας που ξεκινάει από τον ώμο για να φτάσει μέχρι το κέντρο της ρακέτας, η οποία κάθε φορά πρέπει να βρει την μπάλα με την κατάλληλη γωνία, δύναμη και τροχιά, για ένα άνθρωπου ύψους 1,80, ξεπερνάει το ένα μέτρο. Μια πολύ μικρή λάθος απόκλιση στον τρόπο που θα χτυπηθεί η μπάλα, είναι αρκετή για να την στείλει στον φιλέ, στον ουρανό ή στην εξέδρα.

Αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Ότι ο παίκτης την ώρα του παιχνιδιού πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος. Γι αυτό και την ώρα που κάποιος παίκτης ετοιμάζεται να χτυπήσει σερβίς, στο γήπεδο πρέπει να επικρατεί απόλυτη ησυχία και όλοι οι θεατές να είναι σχετικά ακίνητοι στις θέσεις τους.

Εννοείται πως το χειρότερο πράγμα γι αυτήν την αυτοσυγκέντρωση είναι το νευριάσει ένας παίκτης και να χάσει την ψυχραιμία του, είτε από δικό του λάθος - πράγμα που συμβαίνει πολύ συχνά - είτε από την συμπεριφορά του αντιπάλου του.

Δεν μπορεί να πει κανείς αν αυτή εκτός των καθιερωμένων ορίων του "ευ αγωνίζεσθε" για το τένις, που ακολουθεί εξαιρετικά συχνά ο Κύργιος γίνεται με στόχο να αποπροσανατολίσει τον αντίπαλο του ή γιατί ο χαρακτήρας του είναι απλώς περίεργος και ιδιόρρυθμος πράγμα που ισχύει έτσι κι` αλλιώς.

Εξ άλλου ο Νικ Κύργιος παρά το τεράστιο ταλέντο του δεν έχει διακριθεί σε τενιστικά αποτελέσματα, κάτι που εν μέρει οφείλεται και στο ότι δεν μοιάζει να παίρνει το τένις πολύ σοβαρά, προτιμώντας να κάνει ότι του αρέσει. Γι αυτό άλλωστε κατέχει και το ρεκόρ σε πρόστιμα κατά την διάρκεια του αγώνα, όπως και σε σπασμένες ρακέτες επειδή κάτι δεν του άρεσε.

Το πιο αξιοσημείωτο ίσως στην καριέρα του, ήταν το 2014 στο Γουίμπλεντον, όταν προκρίθηκε στα προημιτελικά κερδίζοντας το Ραφαέλ Ναδάλ, κερδίζοντας κάποια στιγμή και έναν πόντο με ένα ντεμί-βολέ, μπακ χαντ με χτύπημα κάτω από τα πόδια, κάτι που άλλωστε συνηθίζει.

Είναι αυτό το φαναταιζί παιχνίδι του εξ άλλου που παρόλες τις μέτριες επιδόσεις του σε αποτελέσματα, έχει δημιουργήσει και κάποιου είδους θρύλο γύρω από το όνομα του, καθώς δεν θα διστάσει να κάνει τα πιο απίθανα πράγματα, από αυτά που λέμε "δεν γίνονται αυτά", καθώς δείχνει με κάποιο τρόπο να σνομπάρει το παιχνίδι.

Και πολλοί λένε ότι αν ήταν λίγο πιο σοβαρός ή απλώς έπαιρνε το τένις λίγο πιο σοβαρά, θα μπορούσε να είναι ένα από τα πρώτα ονόματα στο τένις σήμερα.

Η τύχη το έφερε όμως έτσι που μετά από την νίκη του επί του Τσιτσιπα και στην συνέχεια επί του Κριστιάν Γκαρίν να βρεθεί στα ημιτελικά για πρώτη φορά, όπου επρόκειτο να παίξει κόντρα στον Ραφαέλ Ναδάλ. Αλλά καθώς ο τελευταίος αποσύρθηκε εξ αιτίας μιας οδυνηρής θλάσης στους προσαγωγούς, ο Κύργιος θα αντιμετωπίσει την Κυριακή το απόγευμα τον Νόβακ Τζόκοβιτς, στον πρώτο τελικό Γκραντ Σλαμ, στην καρίέρα του.

Παρ` όλο που πολλοί υποστηρίζουν, ότι η μεγάλη πείρα και τον ταλέντο είναι πιο πιθανόν να οδηγήσουν τον Τζόκοβιτς στην νίκη, εν τούτοις ο Κύργιος δεν είναι εύκολος αντίπαλος. Το σερβίς του μεταβληθεί σε ένα τρομερό όπλο, εύστοχο και σε συνεχή βάση πάνω από 200 χλμ/ώρα. Αλλά και το υπόλοιπο παιχνίδι του και οι απίθανες εμπνεύσεις της στιγμής, κάνουν άλλους πολλούς να νομίζουν, ότι ο τελικός θα είναι αμφίροπος με όλα τα αποτελέσματα πιθανά.

Ο 27χρονος σήμερα Νικ Κύργιος γεννήθηκε στην Καμπέρα της Αυστραλίας στις 27 Απριλίου 1995. Ο πατέρας του Γιώργος, ελαιοχρωματιστής το επάγγελμα, είναι ελληνικής καταγωγής, ενώ η μητέρα του Ναρλάϊλα, που είναι σήμερα τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, κατάγεται από την βασιλική οικογένεια του Σελανγκόρ της Μαλαισίας, αλλά έχασε τον τίτλο της πριγκίπισσας, όταν στα 20 της χρόνια μετοίκησε στην Αυστραλία.

Το κακό και για τους δυο δικεδικητές του τίτλου στο Γουίμπλεντον, είναι το ότι χάσουν είτε κερδίσουν δεν πρόκειται να αλλάξει η βαθμολογική τους θέση, καθώς λόγω του αποκλεισμού των παικτών από την Ρωσία και την Λευκορωσία, από το Γουίμπλεντον, η ρυθμιστική αρχή του τένις η ΑΤΡ, έχει αποφασίσει ότι δεν θα προσμετρηθούν οι βαθμοί. Έτσι ο Κύργιος θα παραμείνει στο Νο 37 της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ ο Τζόκοβιτς θα υποβιβαστεί από το Νο 3 στο Νο 7.

Ίσως αυτός ο τελικός ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα να κάνει το Κύργιο να πάρει το τένις πιο σοβαρά και να διεκδικήσει την θέση που του αξίζει, καθώς εύκολα θα μπορούσε να είναι σταθερά στη πρώτη δεκάδα.

Αλλά πιθανόν αυτό να έκανε το παιχνίδι του όχι και τόσο ενδιαφέρον, ούτε τόσο θεαματικό...