Δεν ξέρω ποιος άλλος άνθρωπος μετά από μια νίκη κι ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς, θα διατηρούσε αυτήν την θαυμάσια αυτοκυριαρχία, συνδυασμένο με αυτήν την απολασυτική αίσθηση του χιούμορ.

Τον Τέντογλου δεν τον ήξερα πριν τους αγώνες. Αραιά και που είχα ακούσει το όνομα του για κάποιες προηγούμενες διακρίσεις του και λίγα περισσότερα τις τελευταίες μέρες καθώς πλησίαζε η ώρα για το αγώνισμα του.

Είδα την νίκη του, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση δεν ήταν ούτε το άλμα, ούτε η νίκη, ούτε το μετάλλιο. ¨Ηταν η αντίδραση του, ο τρόπος που κοίταξε προς το σκάμα όπου φαινόταν ότι είχε πετύχει κάτι καλό και το πως αντέδρασε όταν τελικά κατάλαβε ότι ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης.

Ας το συγκρίνουμε αυτό με την αντίδραση του Ιταλού άλτη στο ύψος, του πολύ συμπαθητικού Τζιανμάρκο Ταμπέρι, που μόνο που δεν άρχισε να πετάει από την χαρά του όταν ο Καταριανός Έσα Μουτάζ Μπασίρ, συμφώνησε να μην κάνουν αγώνα μπαράζ μεταξύ τους αφού ισοβαθμούσαν και να μοιραστούν το χρυσό μετάλλιο.

Δεν υπάρχει τίποτα το κατακριτέο απέναντι σε έναν πανηγυρισμό, όταν μάλιστα έχεις πετύχει κάτι σημαντικό, κάτι που συχνά έχει απαιτήσει κόπους και θυσίες ετών , και κάτι που αναγνωρίζει όλος ο κόσμος.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο.

Εκτός από αυτό όμως επίσης δείχνει και το όριο μας.

Απόψυχολογική άποψη όσο πιο έντονος ο πανηγυρισμός, τόσο πιο πολύ δείχνουμε πως αυτό που πετύχαμε είναι μεγαλύτερο από εμάς.

Από αυτό που είμαστε εσωτερικά.

Όλοι συγκρινόμαστε καθημερινά με τα πάντα που τυχαίνουν στην ζωή μας.

Ο μη πανηγυρισμός του Τέντογλου, η κουλ αντίδραση του για τον θρίαμβο του δείχνουν ένα πράγμα.

Ότι ο ίδιος εσωτερικά είναι μεγαλύτερος από τον θρίαμβο του.

Ενώ για όλους εμάς τους υπόλοιπους αυτό αποτελεί ένα κατόρθωμα-και πράγματι είναι- για τον ίδιο είναι απλώς κάτι φυσιολογικό.

Και αυτό γιατί εκείνος μπορεί να το κάνει.

Ο Τεντόγλου αντιμετώπισε την νίκη του και την απόδοση του στον αγώνα, με τον ίδιο τρόπο που θα το αντιμετώπιζε αν είχε συμβεί σε κάποια προπόνηση.

Είναι πολύ παρήγορο απλώς να ξέρουμε ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι.

Η συνέντευξη του στην Πηνελόπη Γκιώνη του sport24.gr , τα λέει όλα γι αυτόν τον νεαρό `ανθρωπο που το χρυσάφι που έχει μέσα του, είναι πιο σημαντικό από το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς.