Η Αλέκα Ψαράκου η τραγική μάνα, που λίγες ώρες πριν είχε χάσει άδικα την 26χρονη κόρη της, την Γαρυφαλιά, που η δολοφονία της σόκαρε για άλλη μια φορά την Ελλάδα,  ήταν συγκλονιστική στις δηλώσεις της :  «Μόνο στην κρίση του παιδιού μου που μου έλεγε ότι είναι ένα κάλο παιδί, άλλα έβλεπα κάποιες χειριστικές συμπεριφορές άλλα πάνω στον έρωτα ένα παιδί ίσως και να μην τα είχε δει. Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι που μονό άνανδρους μπορώ να τους χαρακτηρίσω κι αλήτες όταν παίρνουν ένα κορίτσι σε διακοπές κι αντί να το προσταυτευσουν του φέρονται έτσι».  », είπε μιλώντας για τον δολοφόνο της κόρης της. 

«Είμαι μάνα και καταλαβαίνω και τον δικό της πόνο», συνέχισεη Αλέκα Ψαράκου αναφερόμενη στην μητέρα του 30χρονου. «Και κείνη η μάνα αυτό το παιδί έχει κάνει, δεν ήθελε να φτάσει σ` αυτό το σημείο. Ο σύζυγος μου δεν είναι σε καλή κατάσταση. Θέλω μία ηρεμία να τιμήσω το παιδί μου που κάποιος του αφαίρεσε τη ζωή μ` αυτόν τον άρρωστο τρόπο. Δεν πιστεύω στην κάκια στιγμή, πιστεύω στους κακούς ανθρώπους» συνέχισε.  «Αυτή η τραγωδία είναι πρώτα για το παιδί μου που δεν του άξιζε αυτό. Σ` αυτό το πλάσμα δεν άξιζε αυτό το πράγμα. Ήταν πολύ αγαπητή, ένας επιστήμονας, ένα δώρο για μένα, για τα αδέλφια της, για τον τόπο που ζούμε, για την επιστήμη της» 
Κάνοντας μία αναφορά στα απανωτά περιστατικά δολοφονιών γυναικών η μητέρα της Γαρυφαλλιάς απευθύνει έκκληση «να μην φύγουν άλλα κορίτσια». Όπως δε είπε στον ΣΚΑΪ, «σας παρακαλώ περάστε αυτό το μήνυμα ότι πρέπει να είναι η τελευταία Γαρυφαλλιά το παιδί μου που πέφτει στα χέρια ενός άνανδρου άνδρα και πρέπει εμείς οι μάνες να μεγαλώνουμε τα αγόρια μας διαφορετικά..Βγάλτε τα λογία μου όπως ακριβώς τα είπα σας παρακαλώ. Μάθετε στα αγόρια σας, σας παρακαλώ, να φέρονται με ανδρισμό, να μην είναι αλήτες κι εγώ έχω δυο γιους. Τι να σας πω, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε η ίδια οικογένεια. Είναι το πρώτο μας παιδί, είναι τραγικό, είναι εφιάλτης. Τα αδέλφια της είναι σε πολύ τραγική κατάσταση, τρέχουμε σε νοσοκομεία είναι τραγικό αυτό που ζούμε».

Τελειώνοντας η Αλέκα Ψαράκου, συγκίνησε: «Θα ήθελα να πω στο παιδί μου μία τελευταία φορά ότι το αγαπώ κι εγώ και η οικογένεια μου κι ότι το λατρεύουμε κι ότι δεν έκανε κάτι λάθος εκείνο».

Είναι η δεύτερη φορά αυτό το καλοκαίρι που η Ελλάδα συγκλονίστηκε από το άδικο και άνανδρο χαμό μιας νέας γυναίκας, από τον σύντροφο της.

Ήταν η Καρολάιν και η δολοφονία της από τον σύζυγο της, που απασχόλησαν όσο τίποτα άλλο την κοινή γνώμη και τα Μέσα Ενημέρωσης, πριν λίγες μόνο βδομάδες.

Αν κάτι εντυπωσιάζει και σοκάρει στις δυο αυτές δολοφονίες, πέρα από το ότι δολοφονήθηκαν δυο νέες γυναίκες, που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους, είναι και η σχετική απάθεια που αντιμετώπισαν το θέμα οι δολοφόνοι τους. Ο μεν Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ο σύζυγος-δολοφόνος της Καρολάιν, που είχε την ψυχραιμία αφού είχε δολοφονήσει την σύζυγο του να φτιάξει ένα ολόκληρο σενάριο, έμεινε σχετικά ατάραχος και όταν αποκαλύφθηκε ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος. Και έτσι ατάραχος και καμαρωτός έδειχνε και όταν οδηγήθηκε στις φυλακές.

Ο δολοφόνος της Γαρυφαλιάς, αφού πρώτα το έσκασε, όταν αργότερα συνελήφθη  είπε το ανατριχιαστικό  «χάλασε η φάση» καί ότι έφταιγε η "κακιά στιγμή". Αν έφταιγε η "κακιά στιγμή" πως δεν κατέβηκε εκεί που είχε πετάξει το θύμα του για να το βοηθήσει, αφού όπως έδειξε η ιατροδικαστική έκθεση η Γαρυφαλιά θα μπορούσε να είχε σωθεί αφού δεν πέθανε  από την πτώση της αλλά από πνιγμό.

Στο μυαλό και στην συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων η "κακιά στιγμή", είναι κάτι συνεχές και όχι στιγμιαίο.

Αν υπάρχει ένα μοτίβο σ` αυτές τις δυο απεχθείς δολοφονίες, είναι το ότι οι άνδρες δράστες, το μόνο που είχαν έγνοια ήταν το πως να καλύψουν τον εαυτό τους. Ο ένας φτιάχνοντας ένα σενάριο κι ο άλλος βάζοντας το στα πόδια.

Πριν από λίγες μόνο μέρες υπήρξε το περιστάτικό του πατέρα που βίαζε την ανήλικη κόρη του, η οποία όταν νόμισε ότι ξέφυγε από τα χέρια του διαπίστωσε ότι ο "σωτήρας" της αστυνομικός, το μόνο που είχε στο μυαλό του ήταν να την εκδίδει κρατώντας την φυλακισμένη σ` ένα διαμέρισμα, όπου και την κακοποιούσε με διάφορους τρόπους. Συνήθως με απειλές και ξύλο.

Μπορεί σε κάποιους όλα αυτά να μοιάζουν συγκυριακά, θα είναι δύσκολο όμως να μην παραδεχτούμε, ότι ο βασικός λόγος που πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά τα εγκλήματα, όπως και άλλα που δεν έγιναν και ίσως δεν γίνουν ποτέ γνωστά, βασίζονται σε ένα μόνο πράγμα: Στην ανδρική σωματική υπεροχή.

Αν υπάρχει μια απαράδεκτη επίδειξη ανδρικής υπεροχής, η οποία αποδεικνύει το αντίθετο της, δηλαδή την έλλεψη ανδρισμού, είναι αυτή που εκφράζεται σε πιο αδύναμους. Είναι βασική έλλειψη ανδρισμιού το να  εξασκείς την δύναμη σου σε πιο αδύναμους.

Και υπάρχουν και πολλά άλλα παραδείγματα που πιστοποιούν αυτήν την έλλεψη ανδρισμού και με τρόπους ακόμη πιο ύπουλους και πιο "μη ανδρικούς". Έχω υπόψη μου πατεράδες που ακόμη και μετά τον χωρισμό εξακολουθούν να βασανίζουν τις πρώην συζύγους τους με τρόπους οικονομικούς και να βασανίζουν τα ίδια τους τα ανήλικα παιδιά με ψυχολογική βία, απειλές και τιμωρίες , εγκλήματα που συμβαίνουν καθημερινά και που σπάνια μπορούν να αποδειχθούν.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε μια δολοφονία γυναίκας κάθε μέρα, από τον σύζυγο ή τον σύντροφο της, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην Τουρκία, όπου κάθε χρόνο γύρω στις 400 γυναίκες δολοφονούνται από τους συζ΄ύγους ή συντρόφους τους.

Θα είναι όμως δύσκολο να πούμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και στην Ελλάδα.

Ίσως ο καλύτερος επίλογος θα ήταν να επαναλάβουμε εδώ τα λόγια της Αλέκας Ψαράκου:

 "Μάθετε στα αγόρια σας, σας παρακαλώ, να φέρονται με ανδρισμό, να μην είναι αλήτες "