Οι πιγκουίνοι είναι συναρπαστικά πλάσματα. Έρχονται σε διάφορα μεγέθη, ζουν σε ποικίλα ενδιαιτήματα και είναι αναμφισβήτητα αξιολάτρευτοι. Τα είδη πιγκουίνων του παρελθόντος δεν ήταν λιγότερο ενδιαφέροντα. Μια πρόσφατη εργασία στο Journal of Paleontology ανακοίνωσε την ανακάλυψη του μεγαλύτερου αρχαίου πιγκουίνου μέχρι σήμερα, ενός μεγαθήριου 340 λιβρών που περιπλανήθηκε στη Νέα Ζηλανδία πριν από περισσότερα από 50 εκατομμύρια χρόνια. Με νέα ονομασία Kumimanu fordycei, το γιγάντιο είδος ανακαλύφθηκε μαζί με αρκετούς άλλους αρχαίους σκελετούς θαλάσσιων πτηνών μέσα σε ογκόλιθους κατά μήκος της ακτής.

Το τεράστιο είδος ανακαλύφθηκε από τον Alan Tennyson, έναν παλαιοντολόγο στο Μουσείο της Νέας Ζηλανδίας Te Papa Tongarewa, σε παραθαλάσσιους ογκόλιθους που είχαν ανοίξει. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν το Κ. fordycei απολίθωμα ανάμεσα σε ένα κοπάδι πέντε Petradyptes stonehousei, άλλο ένα νέο είδος. Ανακαλύφθηκε επίσης ένα δείγμα Kumimanu biceae, ένα είδος γιγάντιου πιγκουίνου που είχε ανακαλυφθεί προηγουμένως, και τα οστά μικρότερων ανώνυμων ειδών. Ο Tennyson και η ομάδα του σάρωσαν τα οστά με λέιζερ για να συγκρίνουν τα μεγέθη των πτερυγίων τους με αυτά άλλων πτηνών που πετούν και καταδύονται. Το μέγεθος του πτερυγίου επιτρέπεται για την εκτίμηση των μεγεθών των πτηνών.

Ο Μεγαλοπρεπής Κ. fordycei έχει σημειώσει νέο ρεκόρ. τον προηγούμενο τίτλο κατείχε η 256-λίβρα Palaeeudyptes klekowskii, ένα είδος που βρέθηκε πριν από περίπου 37 εκατομμύρια χρόνια στην Ανταρκτική. Το άλλο νέο είδος που ανακαλύφθηκε στη Νέα Ζηλανδία είναι επίσης αρκετά μεγάλο, αν και με 110 λίβρες δεν είναι πολύ μεγαλύτερο από έναν μέσο σύγχρονο πιγκουίνο Αυτοκράτορα.

Το τεράστιο μέγεθος του ήρθε σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο στην εξέλιξη των πιγκουίνων. Πριν από περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια, οι πιγκουίνοι έχασαν την ικανότητά τους να πετούν. Η μάζα του σώματός τους τα κρατούσε ζεστά στις κρύες θάλασσες, ενώ τα έκανε και σχετικά αδιαπέραστα από τα αρπακτικά. Η πρόσκρουση του αστεροειδούς, που προκάλεσε τη εξαφάνιση των δεινοσαύρων, σκότωσε επίσης πολλούς θαλάσσιους θηρευτές.

«Το μέγεθος μεταφέρει πολλά πλεονεκτήματα», είχε δηλώσει ο πρώτος συγγραφέας της εργασίας, ο Dr Daniel Ksepka . «Ένας μεγαλύτερος πιγκουίνος θα μπορούσε να αιχμαλωτίσει μεγαλύτερα θηράματα και το πιο σημαντικό θα ήταν καλύτερο να διατηρήσει τη θερμοκρασία του σώματος σε κρύα νερά. Είναι πιθανό το σπάσιμο του φραγμού μεγέθους 100 λίβρων να επέτρεψε στους πρώτους πιγκουίνους να εξαπλωθούν από τη Νέα Ζηλανδία σε άλλα μέρη του κόσμου».

«Το Kumimanu fordycei θα ήταν ένα εντελώς εκπληκτικό θέαμα στις παραλίες της Νέας Ζηλανδίας πριν από 57 εκατομμύρια χρόνια και ο συνδυασμός του τεράστιου μεγέθους του και της ατελούς φύσης των απολιθωμάτων του το καθιστά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα απολιθωμένα πουλιά που έχουν βρεθεί ποτέ»,είπε ο συγγραφέας Dr. Daniel Field από το Cambridge. «Ας ελπίσουμε ότι οι μελλοντικές ανακαλύψεις απολιθωμάτων θα ρίξουν περισσότερο φως στη βιολογία αυτού του καταπληκτικού πρώιμου πιγκουίνου».

Σκελετοί του Kumimanu fordycei, του Petradyptes stonehousei και ενός σύγχρονου αυτοκρατορικού πιγκουίνου.