‘Ποτέ δεν λέω ποτέ και ποτέ δεν λέω πάντα’.
Γκρέις Κέλι
Μία από τις πιο αστραφτερές σταρ του Χόλιγουντ. Επιτομή της κομψότητας και τους στυλ, με απαράμιλλη ομορφιά που σπάνια κανείς συναντά. Τιμημένη με Όσκαρ, πρότυπο στυλ εκατομμυρίων γυναικών και όνειρο άλλων τόσων ανδρών.
Η Γκρέις Κέλι ακτινοβολούσε ηρεμία, στυλ, γούστο, ευγένεια και ομορφιά.
Πριγκίπισσα στη ζωή και στην οθόνη που μάγεψε με τον παραμυθένιο γάμο της όλο τον κόσμο. Η θρυλική Γκρέις έζησε μια ζωή βγαλμένη από παραμύθι, χωρίς όμως τελικά να είναι όλα ρόδινα...
Γεννήθηκε το 1929 στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια. Μεγαλώνει σε εύπορη οικογένεια με αυστηρές αρχές και ονομάζεται Γκρέις προς τιμή της αδικοχαμένης- σε νεαρή ηλικία- θείας της.
Κόρη αυτοδημιούργητου εκατομμυριούχου, το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά, μεγαλώνει στην αριστοκρατική Φιλαδέλφεια. Ο πατέρας της - που ήταν Ολυμπιονίκης στην κωπηλασία- προσπαθεί να της καλλιεργήσει την αγάπη για τον αθλητισμό, αλλά χωρίς η μικρή Γκρέις να καταφέρει να έχει ιδιαίτερες επιδόσεις.
1920
Ο πατέρας της ήταν πρωταθλητής αθλητής, κέρδισε τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια το 1920 και το 1924 για σκιφ. Διηύθυνε επίσης μια επιτυχημένη κατασκευαστική εταιρεία, την Kelly for Brickwork, και κάποτε έκανε μια προσφορά για δήμαρχος της Φιλαδέλφειας. Η οικογένεια ζούσε σε ένα σπίτι με θέα στον ποταμό Schuylkill, όπου στον πατέρα του ηθοποιού άρεσε να κωπηλατεί.
Η μητέρα της Γκρέις, Μάργκαρετ Κέλι, ήταν πρώην μοντέλο και ανταγωνιστική κολυμβήτρια και ήταν επίσης η πρώτη γυναίκα που δίδαξε φυσική αγωγή στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Ένας από τους θείους της Γκρέις ήταν ο Γουόλτερ Κέλι, ένας θορυβώδης διασκεδαστής, και ένας άλλος ήταν ο Τζορτζ Κέλι, ένας θεατρικός συγγραφέας που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1926 για την «Γυναίκα του Κρεγκ». Ο ξάδερφός της Τζον Λέμαν Τζούνιορ υπηρέτησε ως Υπουργός Ναυτικού των ΗΠΑ.
Η Κέλι δυστυχώς γνωρίζει περισσότερο την αδιαφορία παρά το ενδιαφέρον των γονιών της. Μπαίνοντας στην εφηβεία, η ανάγκη της να είναι το επίκεντρο της προσοχής, την οδηγεί στους κύκλους ενός ερασιτεχνικού θεατρικού εργαστηρίου. Τελειώνοντας το σχολείο πηγαίνει στη Νέα Υόρκη όπου και γράφεται στην American Academy of Dramatic Arts. Παράλληλα αρχίζει να δουλεύει ως μοντέλο και να παίζει τους πρώτους μικρούς ρόλους της στο θέατρο και στην τηλεόραση. Ο ανδρικός πληθυσμός είναι γοητεύμενος μαζί της. Ο πατέρας όμως της Γκρέις, έχει μεγαλεπίβολα σχέδια για την κόρη του :έναν επιτυχημένο γάμο. Η Γκρεις δεν θέλει να του χαλάσει το χατίρι. Διαθέτει, άλλωστε, όλες τις προδιαγραφές της ιδανικής νύφης.
Όταν ήταν 18 ετών, η Kelly μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου παρακολούθησε την Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών. Έμεινε στo Barbizon Hotel for Women και εργάστηκε ως εμπορικό μοντέλο, εμφανιζόμενη σε έντυπες διαφημίσεις.
Η Kelly απέκτησε τον πρώτο της μεγάλο ρόλο το 1949 στο Broadway, ερμηνεύοντας την κόρη στο «The Father» με πρωταγωνιστή τον Ρέιμοντ Μάσεϊ. Επικρίθηκε επειδή είχε υψηλή φωνή που δεν προβάλλονταν καλά και εκπαίδευσε τη φωνή της να είναι πιο βαθιά.
Η Kelly πήρε τον πρώτο της ρόλο στον κινηματογράφο όταν ήταν 22 ετών, παίζοντας την κυρία Louise Ann Fuller στην ταινία του 1951 "Fourteen Hours". Ο ρόλος της, που διήρκεσε λίγο περισσότερο από δύο λεπτά, ήταν αυτός της περαστικής. Την επόμενη χρονιά, έπαιξε τη γυναίκα του Γκάρι Κούπερ στο "High Noon". Το γουέστερν κέρδισε τέσσερα Όσκαρ.
Ο ηθοποιός υπέγραψε επταετές συμβόλαιο με την MGM το 1952. Την πλήρωναν 750 $ την εβδομάδα και όριζε ότι μπορούσε να ζει στη Νέα Υόρκη κάθε δύο χρόνια για να κυνηγήσει τις φιλοδοξίες της. Έκανε εννέα ταινίες βάσει του συμβολαίου.
Ο ευρηματικός σκηνοθέτης, Άλφρεντ Χίτσκοκ αναδεικνύει με μοναδικό τρόπο τη μεγαλοπρεπή ομορφιά και την έμφυτη κομψότητα της αριστοκρατικής Γκρέις. Κι έτσι, το Xόλιγουντ αποκτά ένα νέο είδωλο, μια θαυμάσια “ιέρεια” του στιλ. Μπορεί η κινηματογραφική της καριέρα να ήταν σύντομη, αλλά ήταν πλούσια και σημαντική.
Εργάζεται στο Χόλιγουντ για έξι χρόνια, γυρίζοντας 11 ταινίες. Και κατατάσσεται στις πιο πολυαγαπημένες πρωταγωνίστριες του. Για την εξαιρετική της ερμηνεία στην ταινία “Η χωριατοπούλα” (“The Country Girl”), λαμβάνει τις καλύτερες κριτικές και κερδίζει επάξια το Όσκαρ Α΄γυναικείου ρόλου. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, δεν την έχει κατατάξει τυχαία 13η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Ο σκηνοθέτης Άλφρεντ Χίτσκοκ έδωσε στην Κέλι τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους—στις ταινίες«Dial M for Murder», «Rear Window» και «To Catch a Thief»—που την έκανε σταρ του Χόλιγουντ. Χρειαζόταν μια πρωταγωνίστρια για το «Dial M for Murder» αφού η προηγούμενη επιλογή του, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, είχε παγιδευτεί σε μια σκανδαλώδη σχέση με τον παντρεμένο σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι.
Η πιο επιτυχημένη ερμηνεία της Kelly στις ταινίες της από τον Alfred Hitchcock ήταν στο "Rear Window" του 1954. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο ηθοποιός Τζέιμς Στιούαρτ, ο χαρακτήρας του οποίου χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι λόγω σπασμένου ποδιού. Υποψιάζεται ότι έχει γίνει μάρτυρας ενός φόνου σε ένα γειτονικό διαμέρισμα. Για να το ερευνήσει, ζητά τη βοήθεια της κοπέλας του, την οποία υποδύεται η Kelly. Για να κάνει το "Rear Window", η Kelly απέρριψε το γυναικείο πρωταγωνιστικό ρόλο στο "On the Waterfront".
Η Κέλι και ο σχεδιαστής μόδας Oleg Cassini τη γοήτευε στέλνοντάς της μπουκέτα τριαντάφυλλα μέχρι που συμφώνησε να βγει μαζί του. Το ζευγάρι αρραβωνιάστηκε για λίγο το 1954. Λέγεται ότι εκείνος επιμελήθηκε το κομψό της στυλ και ότι ο ίδιος βοήθησε στη δημιουργία του ξεχωριστού στυλ της πρώτης κυρίας Τζάκι Κένεντι.
Το 1955 κέρδισε το `Oσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου στην ταινία "The Country Girl".
Το 1955, στο φεστιβάλ των Καννών, ως επίσημη προσκεκλημένη, γνωρίζει τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ’ του Μονακό, ο οποίος την ερωτεύεται. Επιστρέφοντας στην Αμερική γυρίζει μια ακόμα ταινία που φάνηκε προφητική - “Ο κύκνος”( “The Swan”) όπου υποδύεται μια πριγκίπισσα.
Τότε ξεκινά ένα ειδύλλιο ανάμεσα σε υπερατλαντικά τηλεφωνήματα και ινκόγνιτο επισκέψεις του πρίγκιπα στην Αμερική για να δει την αγαπημένη του. Ο Ρενιέ, στο πρόσωπο της Γκρέις, βρίσκει την ιδανική σύντροφο- πανέμορφη, εντυπωσιακή, ένας κινηματογραφικός μύθος. Για εκείνη, είναι ένας γοητευτικός άνδρας που με τον τίτλο του, μπορεί να πραγματοποιήσει όλες της τις επιθυμίες. Εκείνη την περίοδο, τα οικονομικά του Μονακό δεν είναι καθόλου ανθηρά. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ευρώπη είναι αρκετά ανασφαλής και το καζίνο του Μόντε Κάρλο πάσχει από έλλειψη πελατών και το rien ne va plus κυριαρχεί. Η Γκρέις είναι η καλύτερη ευκαιρία για τον Ρενιέ για να προσελκύσει το καινούργιο χρήμα της Νέας Ηπείρου. Σύμφωνα με το βιογράφο της σταρ, ο πατέρας της, Τζακ Κέλι, πιστεύει ότι ο Ρενιέ θέλει να παντρευτεί την κόρη του για την περιουσία της. Οι υποψίες του αποδεικνύονται βάσιμες καθώς ο πρίγκιπας ζητά 2 εκατομμύρια δολάρια για προίκα.
Ο πατέρας της συνειδητοποιεί πως η πρόταση αυτή είναι συμφέρουσα γιατί κάνοντας γαμπρό έναν πρίγκιπα, ανεβαίνει ψηλότερα σκαλιά από τη σνομπ κοινωνία της Φιλαδέλφεια.
Την Πρωτοχρονιά του 1956 ανακοινώνονται επίσημα οι αρραβώνες τους και η “Υψηλή Κοινωνία” (Ηigh Society) είναι η τελευταία ταινία της Γκρέις.
Στις 19 Απριλίου της ίδιας χρονιάς γίνεται ο γάμος της με τον Ρενιέ. Ο γάμος της Γκρέις και του Ρενιέ γίνεται το απόλυτο κοσμικό γεγονός του 1956. Η τελετή είναι υπέρλαμπρη. Η νύφη φορά δαντέλα ηλικίας 125 ετών και το νυφικό της σχεδιάζει η Έλεν Ρόουζ- η αγαπημένη ενδυματολόγος του Χόλιγουντ.
Η νέα πριγκίπισσα του Μονακό, επιτρέπει στην εταιρία της “MGM”, να κινηματογραφήσει κατ’αποκλειστικότητα τη λαμπρή τελετή- που αργότερα προβλήθηκε στην Αμερική σαν ταινία- ως αντάλλαγμα για τη λήξη του συμβολαίου της.
Η Kelly συνάντησε τον πρίγκιπα Ρενιέ του Μονακό τον Μάιο του 1955 στο Φεστιβάλ των Καννών όπου προβαλλόταν η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία της «The Country Girl».
Η Kelly και ο πρίγκιπας Rainier παντρεύτηκαν στις 19 Απριλίου 1956 σε αυτό που ονομαζόταν ευρέως "ο γάμος του αιώνα" , στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στο Μονακό.
Με την αριστοκρατική της φινέτσα και τη μυθική κομψότητα, ανοίγουν σιγά-σιγά, οι πόρτες των ευρωπαικών ανακτόρων και το πριγκιπάτο του Μονακό, ανακτά τη χαμένη του αίγλη.
Η Γκρέις ανέμειξε τη χαλαρότητα και την άνεση με την κλασική υψηλή ραπτική, εντάσσοντας υπέρκομψες τουαλέτες, αποφασιστικά κουστούμια, σατέν σύνολα με στενές φούστες, casual ντύσιμο, εσπαντρίγιες, λευκά πουκάμισα με παντελόνια σε ανδρική γραμμή, κάπρι παντελόνια, τα αγαπημένα της twin sets, τουρμπάνια, παστέλ χρώματα, πέρλες, γάντια και μαντίλια στο ντύσιμό της. Ο οίκος Dior είχε την αποκλειστικότητα της γκαρνταρόμπας της. H Hermes, ονόμασε την τσάντα Kelly προς τιμήν της. Αξίζει να σημειωθεί πως ο λόγος που την κρατούσε, ήταν για να κρύβει την κοιλιά της κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης της. Το 1990 δε, επιλέχθηκε ως ένας από τους πιο καλοντυμένους ανθρώπους στην ιστορία, συμμετέχοντας στη λίστα για τους πιο καλοντυμένους.
Αποκτά τρία παιδιά, την Καρολίνα, τον Αλβέρτο και τη Στεφανί κι αναπτύσσει ένα πλούσιο φιλανθρωπικό έργο.
Στα 26 της χρόνια, στην πρώτη της κοινή συνέντευξη Τύπου που δίνει με τον Ρενιέ, τη ρωτούν: “Εξετάζετε το ενδεχόμενο να συνεχίσετε να πρωταγωνιστείτε σε ταινίες;” κι εκείνη απαντά: “Για αυτά τα ζητήματα είναι καλύτερο να ρωτάτε το σύζυγό μου.” Ο Ρενιέ είναι απόλυτος. “Η αυτού υψηλότης καλείται τώρα να δημιουργήσει οικογένεια.” δηλώνει εκείνος.
Ενώ ήταν έγκυος το 1956 με το πρώτο της παιδί, την Caroline, η Kelly δημιούργησε την πολυπόθητη πλέον τσάντα Kelly. Χρησιμοποιούσε τη μεγάλη, τετράγωνη τσάντα Hermes της για να προστατεύσει την κοιλιά της και η τσάντα έγινε εξαιρετικά δημοφιλής.
Το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του παιδί, την Καρολίν.
Το ζευγάρι απέκτησε τον γιο τους, Αλβέρτο, ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο το 2005 που πέθανε ο πατέρας του.
Τα πρώτα χρόνια με τον Ρενιέ αποδεικνύονται πραγματικά ευτυχισμένα. Τα παιδιά γίνονται η μεγάλη λατρεία της Γκρέις.
Μέσα από τις γυαλιστερές σελίδες περιοδικών, η ζωή της οικογένειας μοιάζει ειδυλλιακή. Τα παιχνίδια με τη μητέρα τους, η ενασχόληση με τα σπορ -όπως ιππασία, σκι, τέννις- οι εκδρομές κι οι κρουαζιέρες είναι στις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Η Γκρέις υποστηρίζει την καλλιτεχνική άνθιση στο Μονακό ιδρύοντας το “Ίδρυμα Πριγκίπισσα Γκρέις”. Σκοπός της ήταν να βοηθά όλους τους καλλιτέχνες και τεχνίτες της περιοχής. Καταφέρνει, επίσης, να διεκδικήσει το δικαίωμα στην ανάγνωση ποιημάτων στο θέατρο, όπως και το σχολιασμό σε σειρά ντοκιμαντέρ. Ο τίτλος ήταν : “Τα παιδιά της Οδού Θεάτρου” (“The children of the Theater Street”). Από τη στιγμή που γίνεται μητέρα, ευαισθητοποιείται ιδιαίτερα για τα παιδιά που έχουν ανάγκη. Γι’αυτό το λόγο φροντίζει κάθε χρόνο να διοργανώνει γιορτή για τα ορφανά και να κάνει διάφορες φιλανθρωπίες.
Η Kelly ήθελε να επιστρέψει στην υποκριτική και να εμφανιστεί στην ταινία του Χίτσκοκ το 1964 "Marnie". Η Κέλι τελικά αποσύρθηκε από την παραγωγή.
Γεννήθηκε το τρίτο παιδί της βασιλικής οικογένειας.
Το 1976, όταν πλησιάζει τα 47α της γενέθλια, η Γκρέις διαπιστώνει την οδυνηρή αλλαγή στο πρόσωπο και στο σώμα της εξαιτίας της εμμηνόπαυσης. Η ορμονοθεραπεία στην οποία υποβάλλεται δεν έχει αποτελέσματα. Τα χαρακτηριστικά του άλλοτε πανέμορφου προσώπου της αλλοιώνονται, καθώς εκείνη παίρνει περισσότερα από δέκα κιλά. Επισκέπτεται γιατρούς στο Παρίσι, χωρίς όμως κανένα αποτέλεσμα.
Εκεί συναντά τη φίλη της, συγγραφέα Γκουέν Ρόμπινς που γράφει βιβλίο για τη ζωή της. Της αποκαλύπτει πολλά από τα μυστικά της. Ανάμεσά τους και το ότι η σχέση της με τον Ρενιέ δεν είναι η ιδανική. Οι ψίθυροι άλλωστε τον θέλουν να έχει ερωμένες και όταν μάλιστα δεν είναι σε καλή διάθεση να απέχει έτη φωτός από τον ιδανικό σύζυγο... “Ξέρεις, έχω φτάσει σε σημείο να νιώθω πολύ δυστυχισμένη σ’αυτόν το γάμο. Ο άντρας μου δεν μου δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον.” αποκαλύπτει.
Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 1982. Η Γκρέις Κέλι οδηγεί το καφέ Rover της στους λόφους έξω από το Μονακό με συνοδηγό την κόρη της Στεφανί.
Η πριγκίπισσα είχε ειδοποιήσει τον σοφέρ της στο Roc Agel πως θα οδηγούσε η ίδια την κόρη της μέχρι το Μονακό. Από εκεί θα ξεκινούσε το ταξίδι της για τη σχολή της στο Παρίσι.
Φτάνοντας στο σημείο του δρόμου με τις επικίνδυνες στροφές, η Γκρέις βλέπει μέσα στον καθρέφτη ένα φορτηγό που την ακολουθεί.
Αισθάνεται μια ξαφνική ζαλάδα και το αυτοκίνητο βγαίνει ξαφνικά από το δρόμο και πέφτει στο κενό. Η Στεφανί, σε κατάσταση σοκ, αλλά χωρίς σοβαρά τραύματα, βγήκε από το αυτοκίνητο από την πόρτα του οδηγού, αφού η άλλη είχε μπλοκάρει. Γι`αυτό το λόγο δημιουργήθηκε ο μύθος που ήθελε εκείνη οδηγό στη μοιραία διαδρομή. Η κατάσταση της Γκρέις διαπιστώνεται εξ’αρχής ως μη αναστρέψιμη.
Οι φήμες οργιάζουν και τα άσχημα νέα ταξιδεύουν παντού. Εικοσιτέσσερις ώρες μετά το δυστύχημα, ο γιατρός της Γκρέις ανακοινώνει στους Γκριμάλντι πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για την πριγκίπισσα. Ακολουθεί ένα σύντομο οικογενειακό συμβούλιο και τα μηχανήματα που την κρατούν στη ζωή σβήνουν...
Κι αυτό ήταν το άδικο τέλος μιας αληθινής πριγκίπισσας...
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1982, η Κέλι οδηγούσε με την κόρη της πριγκίπισσα Στεφανί σε ένα δρόμο στο Μονακό όταν έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Το αυτοκίνητο ξέφυγε από το δρόμο και κατέβηκε σε μια απότομη βουνοπλαγιά και η Κέλι σκοτώθηκε στο φρικτό δυστύχημα στα 52 της χρόνια.