Για δεύτερη φορά μετά την πανδημία, η απειλή ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου κάνει την ζωή μας να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. 

Μια από τις μεγαλύτερες “κατάρες” της ανθρωπότητας είναι να βιώσεις πόλεμο. Να αποχαιρετάς τους αγαπημένους που πάνε να πολεμήσουν και να μην ξέρεις αν θα τους ξαναδείς. Να βλέπεις ολόκληρες οικογένειες να ξεκληρίζονται. Περιουσίες να λεηλατούνται και να καταστρέφονται. Άνθρωποι να μην έχουν που να μείνουν. Παιδιά να  πεινούν και να κλαίνε στους δρόμους. Από την ημέρα της εισβολής, η σκέψη μου είναι με αυτούς τους ανθρώπους στην Ουκρανία κι αυτό που πραγματικά με θλίβει είναι πως ούτε εγώ, ούτε κανένας μας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να διώξουμε τον εφιάλτη που ζουν. Η τύχη τους βρίσκεται στα χέρια κάποιων “μεγάλων” που αποφασίζουν δίχως συναίσθημα και συχνά χωρίς λογική. Διαβάζοντας διάφορες αναρτήσεις στα social media αντιλαμβάνομαι ότι όλοι μας θέλουμε να ακουστεί η φωνή μας και να λήξει ο πόλεμος. Μπορεί οι στίχοι του John Lennon, “Imagine”, “ο κόσμος να ζήσει σαν να είναι ένα” να απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα και να μην επιτευχθεί ποτέ. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Για τα παιδιά μας…

Καθώς η κύρια έννοια μας αυτήν την εποχή εκτός από τον κορωνοιό, είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχει  ενδιαφέρον να ζητήσουμε από διάφορα πρόσωπα που έχουμε φιλοξενήσει στο παρελθόν στο klik, να μας μιλήσουν για αυτή την μεγάλη “περιπέτεια” που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει την ανθρωπότητα. 

#Πόλεμος_2022

O εξαίρετος συγγραφέας Άρης Σφακιανάκης εγκαινιάζει τη νέα στήλη του Klik #Πόλεμος_2022.

Για δεύτερη φορά μετά την πανδημία, η απειλή ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου κάνει την ζωή μας να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όπως ο Χίτλερ ήταν ο μοιραίος άνθρωπος που οδήγησε την ανθρωπότητα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έτσι και ο Πούτιν γίνεται ο μοιραίος άνθρωπος που ίσως τελικά οδηγήσει την ανθρωπότητα στον Τρίτο. Ποια η άποψή σας.

 Όλη η ζωή είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας –και όπως κάθε καλό σενάριο, έχει τα εμπόδια, τις ανατροπές και την λύση του. Μένει να φανεί ποια θα είναι αυτή η λύση. Αν είχαν αφήσει τον Χίτλερ να πραγματώσει το όνειρό του περί ζωγραφικής μπορεί όλα να ήταν διαφορετικά σήμερα. Δεν φταίει ο Χίτλερ, φταίνε αυτοί που δεν διέγνωσαν το ταλέντο του. Ο Πούτιν, δεν γνωρίζω τι τραύματα μπορεί να κουβαλάει αλλά είναι γνωστό τοις πάσι ότι η εξουσία διαφθείρει χαρακτήρες. Και εδώ μιλάμε για μια χώρα που δεν απέβαλε ποτέ –κυρίως επί κομμουνισμού- την αυτοκρατορική της ιδεοληψία. Οπότε…

“Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία” είναι τα λόγια του Ρωμαίου φιλόσοφου, Σενέκα. Στην περίπτωση του Βλαντιμίρ Πούτιν ποια θεωρείτε ότι είναι τα κίνητρά του;

Δεν θα ισχυριζόμουν ποτέ ότι ο Αγώνας για την ανεξαρτησία του 1821 έγινε με τέτοια κίνητρα –όσο κι αν προέκυψαν λεηλασίες και δηώσεις στην πορεία. Ούτε βέβαια ότι οι επόμενοι απελευθερωτικοί πόλεμοι που έφεραν την Ελλάδα στα σημερινά της σύνορα έγιναν με την προσδοκία του εύκολου πλουτισμού. Όσο για τα κίνητρα του Πούτιν, εδώ δεν γνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, πόσο μάλλον την ρώσικη ψυχή –όση ρώσικη λογοτεχνία κι αν έχουμε διαβάσει.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν που μεγάλωσε με αντιδυτική ιδεολογία η οποία έγινε και επάγγελμα του όταν εντάχθηκε στη KGB, δεν έχει ξεχάσει σε καμιά στιγμή από τότε,  ότι ο «εχθρός» του ήταν και παραμένει η Δύση.  Πιστεύετε ότι η εκδίκηση που έχει μέσα του, θα μπορούσε να κάνει κάποτε τη Ρωσία του Πούτιν τη  μεγαλύτερη δύναμη;

Η ανθρωπότητα χρειάζεται δυστυχώς πάντα έναν άγγελο του Κακού. Το ίδιο και το Χόλυγουντ. Ο Εωσφόρος είναι απαραίτητος για την κίνηση του κόσμου –απλά μαθηματικά, αγαπητέ μου Χαίγκελ. Για εμάς τους δυτικούς τώρα είναι ο Πούτιν, για τους ανατολικούς είναι οι φονιάδες των λαών Αμερικάνοι. Είναι βαρετό, αλλά έτσι κινείται ο κόσμος.

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η υπουργός πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, έδωσε οδηγίες να ανασταλεί οποιαδήποτε υλοποίηση, συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς. Η απόφαση αυτή του υπουργείου προκάλεσε αμέτρητες αντιδράσεις στα social media, με πολλούς χρήστες να κατηγορούν το υπουργείο ότι υπερβάλει, καθώς η τέχνη έχει σκοπό να ενώνει και όχι να χωρίζει. Ποια η άποψή σας;

 Πρόκειται για μια επιεικώς γελοία απόφαση του Υπουργείου. Ευτυχώς δεν εζητήθη να αδειάσουμε τις βιβλιοθήκες μας από τους Ρώσους κλασικούς, να σβήσουμε από το μυαλό μας τον Άμλετ του Σμεκτουνόφσκι ή να πάψουμε να ακούμε τη συμφωνία ν. 7 του Σοστακόβιτς.

 Η ρωσική εισβολή ώθησε τον πρόεδρο Ζελένσκι σε έναν διαφορετικό ρόλο, έναν ρόλο που στην αρχή φαινόταν ακατάλληλος για τον χαρακτήρα του. Συγκέντρωσε τους δικούς του ανθρώπους για να υπερασπιστεί το έθνος τους, ενίσχυσε επίσης τις δημοκρατίες του κόσμου με τρόπους που φαινόταν αδιανόητοι μόλις μια εβδομάδα πριν. Υποθετικά μιλώντας,  αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στη χώρα μας, ποια πιστεύετε ότι θα ήταν η αντίδραση;

Την τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στη χώρα μας,  επί Γερμανικής εισβολής, η ελληνική κυβέρνηση, με πρώτο τον βασιλέα,  κατέφυγε στην Αίγυπτο. Ο Ζελένσκι έμεινε για τον καλύτερο ρόλο της ζωής του. Τα έχουν αυτά οι καλλιτέχνες.

Ποιες οι προβλέψεις σας για το τέλος αυτής της μεγάλης περιπέτειας;

Η Δύση θα συσπειρωθεί, η Ανατολή θα επεκταθεί ολίγον, η Κίνα θα περιμένει κατά τον σοφό Κομφούκιο. Και το Μπεκετικό θέατρο του παραλόγου που λέγεται ζωή θα συνεχίσει ακάματα να τραβάει την ανηφόρα.