Για δεύτερη φορά μετά την πανδημία, η απειλή ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου κάνει την ζωή μας να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. 

Μια από τις μεγαλύτερες “κατάρες” της ανθρωπότητας είναι να βιώσεις πόλεμο. Να αποχαιρετάς τους αγαπημένους που πάνε να πολεμήσουν και να μην ξέρεις αν θα τους ξαναδείς. Να βλέπεις ολόκληρες οικογένειες να ξεκληρίζονται. Περιουσίες να λεηλατούνται και να καταστρέφονται. Άνθρωποι να μην έχουν που να μείνουν. Παιδιά να  πεινούν και να κλαίνε στους δρόμους. Από την ημέρα της εισβολής, η σκέψη μου είναι με αυτούς τους ανθρώπους στην Ουκρανία κι αυτό που πραγματικά με θλίβει είναι πως ούτε εγώ, ούτε κανένας μας δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να διώξουμε τον εφιάλτη που ζουν. Η τύχη τους βρίσκεται στα χέρια κάποιων “μεγάλων” που αποφασίζουν δίχως συναίσθημα και συχνά χωρίς λογική. Διαβάζοντας διάφορες αναρτήσεις στα social media αντιλαμβάνομαι ότι όλοι μας θέλουμε να ακουστεί η φωνή μας και να λήξει ο πόλεμος. Μπορεί οι στίχοι του John Lennon, “Imagine”, “ο κόσμος να ζήσει σαν να είναι ένα” να απέχει κατά πολύ από την πραγματικότητα και να μην επιτευχθεί ποτέ. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Για τα παιδιά μας…

Καθώς η κύρια έννοια μας αυτήν την εποχή εκτός από τον κορωνοιό, είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχει  ενδιαφέρον να ζητήσουμε από διάφορα πρόσωπα που έχουμε φιλοξενήσει στο παρελθόν στο klik, να μας μιλήσουν για αυτή την μεγάλη “περιπέτεια” που δεν ξέρουμε πού θα οδηγήσει την ανθρωπότητα. 

O εξαίρετος δημοσιογράφος, Κώστας Κυριακόπουλος, μιλά στη νέα στήλη του Klik #Πόλεμος_2022. 

Για δεύτερη φορά μετά την πανδημία, η απειλή ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου κάνει την ζωή μας να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Όπως ο Χίτλερ ήταν ο μοιραίος άνθρωπος που οδήγησε την ανθρωπότητα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έτσι και ο Πούτιν γίνεται ο μοιραίος άνθρωπος που ίσως τελικά οδηγήσει την ανθρωπότητα στον Τρίτο. Ποια η άποψή σας.

Ως άνθρωπος η δομή μου πιστεύει πάντα στο καλό και την ελπίδα. Είμαι αισιόδοξος ότι αυτή η κτηνωδία του Πούτιν θα τελειώσει σύντομα.

 “Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία” είναι τα λόγια του Ρωμαίου φιλόσοφου, Σενέκα. Στην περίπτωση του Βλαντιμίρ Πούτιν ποια θεωρείτε ότι είναι τα κίνητρά του;

Ζητάτε από έναν λογικό άνθρωπο να μπει στο μυαλό ενός παράφρονα. Θα υπέθετα πως ο αρρωστημένος νους του επιθυμεί περισσότερη εξουσία σε μεγαλύτερα εδάφη, σε περισσότερους ανθρώπους. Δεν έχει καταλάβει όμως ο Πούτιν, ότι σε λίγα χρόνια - όπως και όλοι μας - δεν θα υπάρχει καν στη Γη... 

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν που μεγάλωσε με αντιδυτική ιδεολογία η οποία έγινε και επάγγελμα του όταν εντάχθηκε στη KGB, δεν έχει ξεχάσει σε καμιά στιγμή από τότε,  ότι ο «εχθρός» του ήταν και παραμένει η Δύση.  Πιστεύετε ότι η εκδίκηση που έχει μέσα του, θα μπορούσε να κάνει κάποτε τη Ρωσία του Πούτιν τη  μεγαλύτερη δύναμη;

Εκτιμώ ότι ο Πούτιν ``αυτοκτόνησε`` πολιτικά καθώς έγινε ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα της σύγχρονης ιστορίας. Η Ρωσία θα κάνει χρόνια να συνέλθει από αυτό το σοκ που υπέστη στην εικόνα της.

 Τις τελευταίες μέρες με τον θάνατο του Αμερικανού δημοσιογράφου και της Ουκρανής δημοσιογράφου, τον βομβαρδισμό μαιευτηρίου  στη Μαριούπολη και την  πολυκατοικία που βομβαρδίστηκε στο Ιρπίν, οι άμαχοι φαίνεται να γίνονται όλο και περισσότερο στόχος. Τι γνώμη έχετε γι’αυτό;

 Κάθε άμαχος, κάθε παιδί, κάθε μητέρα, κάθε παππούς, κάθε δημοσιογράφος, κάθε Ουκρανός στρατιώτης που χάνεται στον πόλεμο του Πούτιν είναι κι ένας ήρωας που το φωτάκι του δεν θα σβήσει ποτέ και θα μας θυμίζει πως δυστυχώς πάντα κάπου στον πλανήτη θα υπάρχουν αιμοσταγείς δικτάτορες. 

Η ρωσική εισβολή ώθησε τον πρόεδρο Ζελένσκι σε έναν διαφορετικό ρόλο, έναν ρόλο που στην αρχή φαινόταν ακατάλληλος για τον χαρακτήρα του. Συγκέντρωσε τους δικούς του ανθρώπους για να υπερασπιστεί το έθνος τους, ενίσχυσε επίσης τις δημοκρατίες του κόσμου με τρόπους που φαινόταν αδιανόητοι μόλις μια εβδομάδα πριν. Υποθετικά μιλώντας,  αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στη χώρα μας, ποια πιστεύετε ότι θα ήταν η αντίδραση;

Είναι ένα αδιανόητο σενάριο αυτό που με βάζετε να σκεφτώ. Συνεπώς δεν μπορώ να σας απαντήσω. Εύχομαι πάντως να υπάρχουν πολλοί ``Ζελένσκι`` τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, αλλά να μη χρειαστεί ποτέ να γίνουν ήρωες αυτού του τύπου. 

Υπάρχει ένα κύμα συμπαράστασης στους Ουκρανούς πρόσφυγες που αυτή τη στιγμή πλησιάζουν τις 10.000. Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε γι`αυτούς τους  που έχασαν "τη ζωή τους" ξαφνικά και βρίσκονται σε έναν ξένο τόπο;

Οι πρόσφυγες πολέμου - ομογενείς Έλληνες οι πολλοί μην το ξεχνάμε - όπου κι αν φιλοξενούνται έχουν γεμίσει με μπισκότα, κονσέρβες, κουβέρτες και ρούχα. Αυτό που χρειάζονται όμως είναι συντροφιά, μια αγκαλιά, μια κουβέντα, μια βόλτα και φροντίδα για τα σκυλάκια και τις γατούλες τους, όσοι τα  πήραν μαζί τους. 

 Ποιες οι προβλέψεις σας για το τέλος αυτής της μεγάλης περιπέτειας;

Σας είπα και στην αρχική ερώτηση είμαι αισιόδοξος άνθρωπος κι ελπίζω πριν το Άγιο Πάσχα να τελειώσει αυτή φρίκη. Σίγουρα ο Πούτιν θα πάρει εδάφη. Σίγουρα η Δύση πήρε το μαθημά της, όποιο κι αν είναι αυτό. Το θέμα είναι τα εκατομμύρια των συνανθρώπων μας να ξαναβρούνε μια ζωή με αξιοπρέπεια , αγάπη και ειρήνη.