Η Lee Miller είχε πολλές ιδιότητες στη ζωή της:  μούσα, μοντέλο, ηθοποιός, φωτογράφος,πολεμική ανταποκρίτρια. Ήταν επίσης, για όσους τη γνώριζαν, εξαιρετική σουρεαλίστρια chef. Στη δεκαετία του 1940 και του 1950, η Miller και ο δεύτερος σύζυγός της, Roland Penrose, κέρδισαν τη φήμη μεταξύ καλλιτεχνών και συγγραφέων ως άψογοι οικοδεσπότες στο σπίτι τους, το Farleys House, στο Ανατολικό Σάσεξ της Αγγλίας. 

H Lee Miller ήταν μια γυναίκα που έφτιαχνε τους δικούς της κανόνες- ένα σπάνιο εύρημα στην εποχή της. Ενώ τα πορτρέτα της από τον καλλιτέχνη Man Ray παρέμειναν δημοφιλή, η Miller μόλις πρόσφατα άρχισε να επανεμφανίζεται ως η ταλαντούχα και ανεξάρτητη γυναίκα που ήταν, όλα χάρη στον γιο της, Antony Penrose.

Τα πρώτα χρόνια

Η Lee Miller μυήθηκε στη φωτογραφία από τον πατέρα της σε νεαρή ηλικία. Ήταν πάντα το θέμα της δουλειάς του, συχνά με προκλητικό και ακατάλληλο τρόπο. Ο πατέρας της, Theodore Miller, την έβαζε να ποζάρει γυμνή από μικρή ηλικία. Το μοναχοπαίδι της Lee Miller, Anthony, πιστεύει ότι αυτές οι δραστηριότητες συνέβαλαν σε πολλές από τις συμπεριφορές και τις πρακτικές της αργότερα στη ζωή της. 

Δύο πορτρέτα της Lee Miller και του πατέρα της Theodore Miller από τον Man Ray, 1931

H Lee Miller έφυγε από το σπίτι στα 18 της χρόνια για να σπουδάσει φωτισμό σκηνής και ενδυματολογία στο Παρίσι. Επέστρεψε στη γενέτειρά της, το Poughkeepsie της Νέας Υόρκης για να συμμετάσχει σε ένα θεατρικό πρόγραμμα στο Vassar College, ωστόσο γρήγορα μετακόμισε στο Μανχάταν. Εκεί εγγράφηκε στο Art Students League της Νέας Υόρκης για να σπουδάσει ζωγραφική, αλλά σύντομα ξεκίνησε μια καριέρα μόντελινγκ, καθαρά τυχαία. 

Το μόντελινγκ

Η ιστορία της για την πρόσληψη μοντέλου φαινόταν πολύ καλή για να είναι αληθινή. Διέσχιζε έναν πολυσύχναστο δρόμο του Μανχάταν όταν παραλίγο να τη χτυπήσει ένα αυτοκίνητο. Το δυνητικά φρικτό ατύχημα απέτρεψε ο Conde Nast, ο επίλεκτος επιχειρηματίας στην εκδοτική εταιρεία του οποίου ανήκε η Vogue. Στη συνέχεια εμφανίστηκε σε ένα τεύχος του περιοδικού Vogue και έγινε γνωστή ως το it-girl του τέλους της δεκαετίας του 1920.  

Η καριέρα της, ωστόσο, στο  μόντελινγκ ήταν σύντομη. Ήταν ένα ιδιαίτερα περιζήτητο μοντέλο από το 1927-29 μέχρι που ένα από τα στιγμιότυπά της από τον πρωτοποριακό φωτογράφο Edward Steichen χρησιμοποιήθηκε σε μια διαφήμιση για τα μαξιλαράκια Kotex. Δυστυχώς, μετά από αυτό, έγινε ένα δυσάρεστο μέλος της βιομηχανίας της μόδας. Στη δεκαετία του 1920, κανείς δεν ήθελε να συνεργαστεί με ένα μοντέλο που είχε παρουσιαστεί σε μια διαφήμιση προϊόντος για την περίοδο. 

Η τέχνη

Η Miller άφησε τον κόσμο του μόντελινγκ και αποφάσισε να επιστρέψει στο πάθος της: την τέχνη. Mετακόμισε στο Παρίσι και σύντομα απέκτησε εμμονή με την ιδέα να γίνει μαθητευόμενη του διάσημου σουρεαλιστή ζωγράφου και φωτογράφου Man Ray. Ο ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης ήταν γνωστός ότι δεν πήρε κανέναν μαθητή, αλλά η Miller μπήκε στο στούντιο και στην καρδιά του. Άνοιξε επίσης το δικό της στούντιο στο Παρίσι το 1929, όπου εργάστηκε ως φωτογράφος μόδας, πορτραιτίστρια και σουρεαλίστρια καλλιτέχνιδα.

Lee Miller από τον Man Ray, 1929, μέσω της Εθνικής Πινακοθήκης Πορτρέτων, Λονδίνο

Η Lee Miller έγινε η ερωμένη, η μούσα και η συνεργάτιδα του Man Ray. Μαζί, τράβηξαν χιλιάδες φωτογραφίες, συχνά ο ένας τον άλλον, και ανακάλυψαν τη σύγχρονη εκδοχή της ηλιακής παραμόρφωσης. Η ηλιακή παραμόρφωση ( solarization ) συμβαίνει όταν μια μερικώς αναπτυγμένη φωτογραφία εκτίθεται γρήγορα στο φως. Οι φωτοβολταϊκές φωτογραφίες που τράβηξε το ζευγάρι είναι μερικές από τις πιο διάσημες, και η τεχνική αναγνωρίστηκε ευρέως  και την μιμήθηκαν πολλοί άλλοι σουρεαλιστές. 

Άλλες τεχνικές που υιοθέτησε η Lee Miller περιελάμβαναν δραστικά κόψιμο και κλίση φωτογραφιών για να δοθεί μια υποβλητική και ανησυχητική εστίαση σε μέρη του γυμνού ανθρώπινου σώματος, συχνά το δικό της σώμα. Η Miller και ο Man Ray έδειξαν το ανθρώπινο σώμα με τρόπο που φαίνεται σχετικά φυσιολογικός σήμερα, αλλά στη δεκαετία του 1920, αυτές οι τεχνικές ήταν επαναστατικές. Κανείς δεν είχε σκεφτεί να αναποδογυρίσει, να περιστρέψει ή να περικόψει τυπικά πορτρέτα για να τα κάνει να φαίνονται περίεργα και παραμορφωμένα. Ένα από τα πιο διάσημα από αυτά είναι το Neck στο οποίο η Miller πήρε ένα πεταμένο αρνητικό που είχε πάρει ο Man Ray από τον λαιμό της, το έκοψε ακριβώς πάνω από τους ώμους της και δημιούργησε μια πολύ πιο ερωτική εικόνα από ό,τι αρχικά προβλεπόταν. 

H Miller ήταν μια γυναίκα που έζησε τη ζωή της απαλλαγμένη από τους περιορισμούς της παραδοσιακής κοινωνίας, της θρησκείας ή του νόμου. Συνεργάστηκε με άλλους σουρεαλιστές καλλιτέχνες όπως ο Pablo  Picasso και ο Jean Cocteau, με τους οποίους παρέμεινε φίλη σε όλη τους τη ζωή. Συνεπάγεται ότι η Miller δεν ήταν μόνο η μούσα του Man Ray αλλά η μούσα του σουρεαλιστικού κινήματος.

Δουλεύοντας μόνη 

Η ταραχώδης σχέση της Lee Miller και του Man Ray έληξε το 1932 και επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Μαζί με τον αδερφό της ως χειριστή του σκοτεινού θαλάμου, η Miller άνοιξε το Lee Miller Studio, κάνοντας εκδοτική δουλειά και δουλειά μάρκετινγκ για δημοφιλείς μάρκες όπως η Elizabeth Arden και η Saks Fifth Avenue. Η δουλειά της συμπεριλήφθηκε επίσης σε εκθέσεις σε δημοφιλείς γκαλερί, αν και δεν εξέθεσε τόσο πολύ όσο οι σύγχρονοί της σουρεαλιστές. Το 1933 πραγματοποίησε την πρώτη και μοναδική της ατομική έκθεση που διοργάνωσε ο Julian Levy. 

Ο χρόνος της ιδιοκτησίας και λειτουργίας ενός στούντιο ήταν σύντομος, καθώς σύντομα γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγύπτιο επιχειρηματία Aziz Eloui Bey το 1934. Μετακόμισε μαζί του στην Αίγυπτο και απαθανάτισε στιγμές από την ζωή της εκεί. Τότε ήταν που το φωτογραφικό της στυλ άρχισε να μετατοπίζεται από τα πορτρέτα και το εκδοτικό έργο στα σουρεαλιστικά τοπία και την καλλιτεχνική φωτογραφία δρόμου. 

Το Πορτρέτο του Διαστήματος (1937) είναι μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες της από αυτή τη χρονική περίοδο και ενέπνευσε ακόμη και τον καλλιτέχνη Rene Magritte να δημιουργήσει το Le Baiser. H Miller αφιέρωσε το χρόνο της τραβώντας φωτογραφίες από πολυσύχναστους δρόμους στο Κάιρο, με σκιές πάνω από αιγυπτιακά μοναστήρια και με φίλους διασημοτήτων σκι στους αμμόλοφους. Σύντομα όμως ένιωσε ότι είχε δει όλα όσα ήθελε να δει στην Αίγυπτο και βαρέθηκε τον γάμο της. Επέστρεψε στο Παρίσι όπου γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της Roland Penrose. Συνέχισε να τραβάει σουρεαλιστικές φωτογραφίες και παρουσίασε τη δουλειά της  σε πολλές εκθέσεις στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο από το 1937 έως το 1941. 

Η Lee πολεμική ανταποκρίτρια

Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, οι φίλοι και η οικογένεια της Lee Miller την παρακάλεσαν να επιστρέψει στις ΗΠΑ από όπου εκείνη ζούσε στο Hampstead του Λονδίνου. Έγινε ανεξάρτητη φωτογράφος μόδας για τη Vogue και αρνήθηκε να επιστρέψει στο σπίτι.  Αποφάσισε να γίνει  πολεμική ανταποκρίτρια. Η κυβέρνηση ήθελε εκδόσεις όπως Vogue για να βοηθήσουν τις καθημερινές γυναίκες να κατανοήσουν τι συνεισφέρουν στην πολεμική προσπάθεια. Η Miller έκανε πολλές σειρές φωτογραφιών με γυναίκες που βοήθησαν στην πολεμική προσπάθεια με διάφορους τρόπους. 

Άρχισε τελικά να κάνει αποστολές στο εξωτερικό. Πρώτα πήγε στη Νορμανδία και ήταν μία από τις τέσσερις μόνο γυναίκες φωτογράφους που ήταν διαπιστευμένες στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Ήταν η μόνη φωτορεπόρτερ, άνδρας ή γυναίκα, στο St Malo το 1944, όταν Αμερικανοί κατέλαβαν με επιτυχία το λιμάνι από τη Γερμανία. Στη συνέχεια συνέχισε να κινείται μέσω της Γαλλίας με τις συμμαχικές δυνάμεις, φωτογραφίζοντας συνέχεια σκηνές του πολέμου και τους ανθρώπους σε πολεμικές συνθήκες.

Το πιο αξιοσημείωτο έργο της ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό ήταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Νταχάου και του Μπούχενβαλντ. Φωτογράφισε τις φρικτές συνέπειες του Ολοκαυτώματος τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να βγουν επιτέλους από τις πύλες των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Οι σκηνές που απαθανάτισε εδώ της άφησαν μια μακροχρόνια εντύπωση και ενδεχομένως συνέβαλαν στην κατάθλιψη και τον αλκοολισμό της αργότερα στη ζωή της. 

Αξίζει να αναφερθεί η εμπειρία της στο διαμέρισμα του Hitler στο Μόναχο. Λίγες ώρες μετά την απελευθέρωση των κρατουμένων του Νταχάου και την ίδια μέρα που αυτοκτόνησε ο Hitler, η Miller και ο συνάδελφός της ανταποκριτής και εραστής της David E. Sherman, περιπλανήθηκαν στο εγκαταλελειμμένο διαμέρισμά του στο Μόναχο. Ο Sherman τράβηξε πολλές εμβληματικές φωτογραφίες της Miller να γιορτάζει τη νίκη  εκείνη την ημέρα, όπως εκείνη που η Miller λούζεται στην μπανιέρα του Hitler, πετώντας σκόπιμα τις λασπωμένες μπότες της στο χαλάκι του μπάνιου. 

H Miller, μετά την προηγούμενη καλλιτεχνική της εμπειρία, με το δημοσιογραφικό της έργο ήθελε να δείξει στους ανθρώπους πίσω στις ΗΠΑ τις φρικαλεότητες του πολέμου και χρησιμοποίησε τις δεξιότητές της για να πλαισιώσει φωτογραφίες και να προκαλέσει ωμή συγκίνηση από τα θέματά της και τους θεατές στην Αμερική. Προέτρεψε τους συντάκτες της βρετανικής Vogue να δημοσιεύσουν τις φωτογραφίες της από στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες πολεμικές τραγωδίες όπως ήταν στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από το πώς θα ήταν σε ένα περιοδικό μόδας. 

Το τέλος 

Η Lee Miller επέστρεψε στη Βρετανία για να ζήσει με τον Roland Penrose. Αφού επέστρεψε στο σπίτι, υπέφερε από τρομερή κατάθλιψη, αλκοολισμό και PTSD, όπως και πολλοί άλλοι στρατιώτες. Ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος και ο Antony Penrose γεννήθηκε το 1947. Η οικογένεια αγόρασε μια αγροικία στο Chiddingly, στο East Sussex, και η Miller σιγά-σιγά εγκατέλειψε  τη φωτογραφία και στράφηκε στην γκουρμέ μαγειρική. 

Η αγροικία τους έγινε μια απόδραση για τους σουρεαλιστές φίλους τους, όπως ο Max Ernst, ο Man Ray και ο Pablo Picasso. Η Miller τους μαγείρευε μοναδικά γεύματα, έβαφε το φαγητό της σε τρελά χρώματα και ειδικεύτηκε επίσης στην ιστορικά ακριβή μαγειρική. Συνέχισε να βγάζει περιστασιακά φωτογραφίες για τις βιογραφίες του συζύγου της, αλλά ποτέ δεν επέστρεψε πλήρως στη φωτογραφία. 

H σπουδαία καλλιτέχνιδα έφυγε από τη ζωή από καρκίνο, χωρίς να μιλήσει ποτέ στο μονάκριβο παιδί της για την καριέρα της, πέρα ​​από τον χρόνο που πέρασε στο Παρίσι με τον Man Ray.