"Ο κάθε ανόητος μπορεί να γίνει Πατέρας αλλά πρέπει να είσαι αληθινός άνδρας για να γίνεις Μπαμπάς" είναι ένα απόφθεγμα του Φίλιπ Γουίτμορ που μέσα του περικλείει μια μεγάλη αλήθεια. Τυπικά το να γίνει κάποιος πατέρας, να αποκτήσει δηλαδή ένα παιδί, δεν είναι ακατόρθωτο. Πόσο ικανός όμως είναι να του αξίζει αυτή η ιδιότητα και να μεγαλώσει σωστά μια νέα ζωή; Όταν κάποιος γίνεται γονιός συνειδητά και το επιθυμεί , νομίζω ότι οι πιθανότητες να είναι σωστός στο νέο του ρόλο είναι μεγάλες. Τί γίνεται όμως όταν το θείο δώρο της πατρότητας έρχεται εκεί που δεν το περιμένει;

Ο  κ. Παύλος Χαϊκάλης, δίνει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα στα παραπάνω ερωτήματα με αφορμή τη νέα θεατρική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί. "Ένα μωρό για τρεις". 

Αξίζει να διαβάσετε τη συνέντευξη που ακολουθεί...

 Πρωταγωνιστείτε στην ταινία “Ένα μωρό για τρεις” σε σκηνοθεσία της Θέμιδας Μαρσέλλου. Μια σπαρταριστή οικογενειακή κωμωδία της Coline Serreau που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη θεατρική του εκδοχή στην Ελλάδα. Θα ήθελα να μου μιλήσετε για αυτή τη συνεργασία σας και τι ξεχωρίζετε σε αυτή την παράσταση.

Με τη Θέμιδα έχουμε ξαναβρεθεί σε μιούζικαλ,(αννυ) και είμαι χαρούμενος για αυτή τη συνεύρεση πάλι . Όπως μεγάλη χαρά και για την συνεργασία με τους αδελφούς Γιώργα στη παραγωγή της παράστασης.Σε μια εποχή που έχει χαθεί η ευαισθησία, αυτό το έργο προσπαθεί να ρίξει λίγο φως σε σχέσεις που δεν έχουμε φανταστεί και ότι η αποφυγή προβλημάτων δεν είναι λύση αλλά χαρά στην αντιμετώπισή τους. Σε όποιο βαθμό το οποιοδήποτε προβλημα είναι λύτρωση και διέξοδος.

 Τρεις συγκάτοικοι και ορκισμένοι εργένηδες που στην πολυτάραχη ζωή τους κυριαρχούν τα ξέφρενα πάρτι και οι γυναίκες, παραλαμβάνουν ένα ιδιαίτερο “δώρο”. Ένα μωρό που τους αλλάζει για πάντα την εργένικη ζωή. Πώς πιστεύετε ότι μπορεί να νιώσει ένας άνδρας - λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω συνθήκες- όταν βρεθεί σε αυτή την θέση; Να αναλάβει, δηλαδή, το μεγάλωμα ενός μωρού;

Το αρσενικό και το θηλυκό είναι ουσιαστικά Ένα, και τίποτα δεν τα ξεχωρίζει. Απλά εμείς τα βλέπουμε χωρια.1+2=3.Η θεολογία των αριθμων .Η πηγή της ζωής. Η δημιουργία. Πώς μπορείς να αντιταχθείς;;Το μεγάλωμα ενός μωρού είναι ευθυνη και εξέλιξη.Το να προσπαθείς να δραπετεύσεις από τις ευθύνες που σου αναλογούν είναι δειλία και ανευθυνότητα. Είναι χαρακτηριστικά άνδρα αυτά;;Όχι.Ειναι συνδημιουργός ο άνδρας.Ας μην το ξεχνά.

 Θεωρείτε ότι τρεις άνδρες - απροετοίμαστοι - μπορούν να βγάλουν εις πέρας μόνοι τους την ανατροφή ενός παιδιού από βρεφική ηλικία χωρίς τη βοήθεια της μητέρας ή μιας γυναίκας;

Είναι πολύ δύσκολο γιατί η σημασία της παρουσίας της μητέρας είναι απαραίτητη.Θα λείπει το θηλυκό-μητρικό πρότυπο,’όπως σε άλλη περίπτωση το ανδρικό-πατρικό. Καλό θα είναι να υπάρχει συνύπαρξη ,αλλιώς θα υπάρξουν προβλήματα.

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.” γράφει ο μεγάλος Οδυσσέας Ελύτης. Θα ήθελα να σχολιάσετε.

Νομίζω πως είναι ασύλληπτο το όριο της έννοιας μάνας ,το τι σημαίνει και πώς αναλύεται. Ίσως ένας άκοπος ομφάλιος λώρος που πρέπει να κρατιέται σε απίστευτες ισορροπίες και να τρέφεται όχι μόνο με αγάπη αλλά με σεβασμό, κατανόηση και τρυφερότητα.Γιατί σωστά το αναφέρει ο ποιητής μας.Στο κίνδυνο σ’αυτήν θα ανακραξεις.Γιατι η μάνα είναι μνήμη και τροφός.

Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι :”Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους.” Συμφωνείτε;

Θα έλεγα ότι περισσότερο είναι το στοιχείο κτητικότητας που διακατέχει τους γονείς και όχι τόσο η κατανόηση στο τι φέρουν στον κόσμο. Και ποια η αποστολή τους. Σίγουρα η μητέρα το έχει πιο έντονο αυτό το συναίσθημα ,αλλά νομίζω πως τη σήμερον ημέρα απέχουμε πολύ από το να κατανοήσουμε την έννοια "παιδί" και την αποστολή που έχουν οι γονειίς απέναντί του.

 “Tο πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του, είναι να αγαπά τη μητέρα τους.” είναι τα λόγια του Θίοντορ Xέσμπεργκ. Πόσο σημαντική, πιστεύετε, είναι η διαπίστωσή του;

Και το αντίστροφο θα έλεγα.Πολλοί αγαπούν περισσότερο τα παιδιά από το σύντροφό τους και αυτό είναι λάθος.Θα μου επιτρέψετε να πω πως πάνω από όλα οι γονείς. Για να μπορούν τα παιδια να γνωρίσουν αγάπη και φροντίδα σε ολη τους την έννοια.

 Σύμφωνα με τον Φίλιπ Γουίτμορ, “ο κάθε ανόητος μπορεί να γίνει Πατέρας αλλά πρέπει να είσαι αληθινός άνδρας για να γίνεις Μπαμπάς”. Ποια είναι για εσάς τα στοιχεία εκείνα του χαρακτήρα ενός ανθρπώπου για να είναι αληθινός άνδρας; 

Τα χαρακτηριστικά ενός αληθινού άνδρα είναι πολλά. Το εξής Ένα. Να γνωρίζει την κατεύθυνση. Προς τα που να παέι τη ζωή του,της συντρόφου του και των παιδιών του φυσικά. Αυτός ηγείται, (δεν μιλώ φαλλοκρατικά) και σ’αυτόν βασίζεται η τροφός μητέρα-σύζυγος οποιαδήποτε θέση, προσωπικότητα και άλλα χαρακτηριστικά έχει.
 

Εάν έπρεπε να δώσετε μία μόνο συμβουλή στο γιο σας, ποια θα ήταν αυτή;

 Ό,τι κάνει να το κάνει με επίγνωση.

Σε μια εποχή όπου οι σχέσεις των ανθρώπων έχουν δυσκολέψει, πώς πιστεύετε ότι ο έρωτας ενός ζευγαριού μπορεί να διατηρηθεί στο χρόνο και να εξελιχθεί σε ουσιαστική αγάπη;

Με το να καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν εγωιστικά πεδία,ότι και οι δυο είναι ένα,να σέβεται ο καθείς τις επιλογές του άλλου, να συζητούν, να οραματίζονται και να έχουν ηδονή ο ένας για τα οράματα του άλλου.’Οχι μόνο σαρκική.Και πάνω από όλα να ετοιμάζονται για την έλευση των ψυχών που θα φέρουν στον κόσμο.

“Δεν είδα γύρω μου να σέβεται κανείς τον άνθρωπο, αλλά τον πλούτο, τη δύναμη, την εξουσία, τη μοχθηρία, την ατιμία” έχει η Διδώ Σωτηρίου. Συμφωνείτε με τα λόγια της; Υπάρχει ελπίδα για έναν κόσμο όπου θα κυριαρχεί ο σεβασμός, οι αξίες και η αγάπη;

Πόσο δίκιο έχει και πόσο δίκιο είχαν και έχουν όλοι οι πνευματικοί άνθρωποι που έχουν στείλει μηνύματα και που όλοι τους αγνόησαν. Σήμερα επικρατεί η θέση. <<Δόξα τω χρήμα. Έχουμε Θεό. >> Και αυτό είναι η αιτία όλων. Ελπίδα θα υπάρξει όταν ο άνθρωπος σταματήσει τα θέλω του, που τα κάνει ανάγκες και του γίνονται στο τέλος δέσμευση . ´Οταν αρχίσει να κοιτά γύρω του και θα δει τον άλλον ως προέκταση του εαυτού του, τότε ναι. Θα υπάρξει ελπίδα. 

“Δεν πειράζει να διστάζεις, αν μετά προχωράς μπροστά” είπε κάποτε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ. Υπήρξε κάποια στιγμή στη ζωή σας που λυγίσατε αλλά καταφέρατε να προχωρήσετε; Aν ναι, τι σας έδωσε τη δύναμη να συνεχίσετε;

Δυστυχώς ένιωσα το λύγισμα από παιδί. Η πίστη μου σε κάτι ανώτερο και ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, είναι που μου έδωσε τη δύναμη να σκέφτομαι,να πράττω,να κάνω λάθη, να συνειδητοποιώ και να συνεχίζω. Ίσως μετα από χρόνια δυσκολιών και λαθών να διακαιώνομαι σ’αυτό που πιστεύω. Η ζωη είναι αλλού.

“Όποιος διατηρεί την ικανότητα να βλέπει την ομορφιά, δεν γερνάει ποτέ” πίστευε ο Κάφκα. Ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να διατηρήσουν ακμαίο το μυαλό και την ψυχή;

Ψυχή και μυαλό είναι αλληλένδετα κομμάτια με τη καρδιά. Αυτή κινεί τα νήματα. Αυτή δείχνει την κατεύθυνση. Εάν κάποιο πάει λάθος, ο άνθρωπος δεν λειτουργεί σωστά. Εκείνο που πρέπει να διορθώσει είναι η καρδιά. Η θέληση. Αυτή είναι η καρδιά. Αυτή ηγείται. Και πρέπει να ηγηθεί σωστά, διακρίνοντας με επίγνωση τις ανάγκες της.

“H ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο- ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο” έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. Τι είναι για εσάς ευτυχία;

Η συνειδητότητα του ποιος είμαι και που πάω .Γιατί είμαι εδώ.Ευτυχία είναι η ανάδειξη της μηδανότητάς μου. Ευτυχία είναι να βρω τον νοητικό μου ανώτερο εαυτό. Μέχρι τότε κανείς άνθρωπος δεν θα’ ναι ευτυχισμένος. Στην ουσία του, όχι σ` αυτό που νομίζει.

Πώς ορίζετε την αγάπη;

Η λέξη αγάπη προέρχεται από το επίρρημα αγαν (υπερβολικά) και το ρήμα παομαι (αποκτώ –κατέχω ). Που και οι δυο μαζί σημαίνουν αρπάζω. Γι’αυτό και την έννοια της αγάπης σήμερα τη βλέπουμε λάθος. Αγάπη με πάθος, αγάπη με κτητικότητα ,αγάπη με εγωισμό ,αγάπη με εξάρτηση, αγάπη με απαίτηση, αγάπη με φόβο, αγάπη με βόλεμα κλπ.
Γι’αυτήν την αγάπη μιλαμε;; Γιατί γι’ αυτήν που μίλησε ο Χριστός, ούτε που έχουμε καταλάβει ,ούτε που αγγίξαμε καν.
Αγάπη σήμερα λέμε ό,τι μας καλύπτει το συναισθηματικό κενό μας.Γι’αυτό και δεν υπάρχει .Γιατί έχουμε χάος και ψαχνόμαστε περίεργα.

H πανδημία και το lock down, πιστεύετε ότι βοήθησαν τον κόσμο να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα στις προσωπικές του σχέσεις ή τον μπέρδεψαν περισσότερο;

Τον φόβισαν περισσότερο. Τον πήγαν πιο πίσω . Δεν ξέρω πόσοι θα καταλάβουν την αξία του διπλανού. Ήταν μια ευκαιρία να δούμε περισσότερο από τον εαυτό μας. Το κάναμε;; Το κάνουμε ;; Και στο τέλος τι φοβόμαστε;;;

 Από όσα συνέβησαν μετά το άνοιγμα της καραντίνας, ποια γεγονότα σας εντυπωσίασαν περισσότερο τώρα που είμαστε στην κανονικότητα;

Αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε στη κανονικότητα. Όχι δεν θα είναι πια τα πράγματα ίδια όπως παλιά. Μόνο η εσωτερική διείσδυση θα μας βγάλει από το τέλμα.

Υπάρχει κάτι άλλο που θέλατε να προσθέσετε για τη δουλειά, τη ζωή σας ή οτιδήποτε άλλο;

Ζούμε σε μια εποχή που η τέχνη αποδομεί ό,τι δεν μπορεί να εννοήσει. Φεύγουμε από το στόχο μας που είναι η αναζήτησή ενός ανώτερου εαυτού ικανό να μας βοηθήσει εμάς και το κοινό να βρούμε την αλήθεια.Μιλάω για το μεγαλύτερο ποσοστό.Η τέχνη δεν θέλει πια εντυπωσιασμό αλλά απλότητα και εμβάθυνση.

Ένα μωρό για τρεις
Σκηνοθεσία - απόδοση: Θέμις Μαρσέλλου
Παίζουν:
Παύλος Χαϊκάλης
Κώστας Αποστολάκης
Γιάννης Δρακόπουλος
Φωτεινή Αθερίδου
Κώστας Φαλελάκης
Έφη Σταυροπούλου
Μαρία Βασιλάτου
Θέμις Μαρσέλλου
_____________________________________
Παρασκευή 24 Ιουλίου – ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ
Σάββατο 25 Ιουλίου – ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ, ALEX CINEMA
Κυριακή 26 Ιουλίου - ΒΕΑΚΕΙΟ
Δευτέρα 27 Ιουλίου - ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ
Τρίτη 28 Ιουλίου - ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ
Σάββατο 8 Αυγούστου - ΣΑΛΑΜΙΝΑ
 
Η περιοδεία συνεχίζεται! Νέες ημερομηνίες θα ανακοινωθούν σύντομα.