Foto profil. Mike Tsolis

Η Φαίη Βέβη είναι μια εντυπωσιακή κοπέλα. Μπορεί να είναι μινιόν, αλλά έχει σωστές αναλογίες. Έρχεται νωρίς το απόγευμα εκεί που είχαμε πει να συναντηθούμε, κάπου κοντά στο σπίτι της, για ένα καφέ και λίγη κουβέντα, φορώντας ένα μαύρο αθλητικό φανελάκι και ένα μαύρο σορτσάκι. Ήταν ένα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα. Όταν καθόμαστε για καφέ, δεν μπορώ να μην προσέξω τα τατουάζ που έχει στο δεξί της μπράτσο και ένα ακόμη ψηλά στο αριστερό της στήθος.

Foto: ILias Agiostratitis 

Έχει πυρόξανθα μαλλιά, επιμελώς ανακατεμένα, όπως τα χτενίζει αυτόν τον καιρό. «Αυτά είναι για άμυνα ή για επίθεση;» την ρωτάω κοιτάζοντας τους τρεις χαλκάδες στην μύτη της και έναν ακόμη που έχει στο στόμα. Η Φαίη σηκώνει τα φρύδια στο άψογο, σχεδόν κουκλίστικο πρόσωπο της, που δεν μπορεί να το αγριέψει, ούτε το ελαφρώς βαμπ μακιγιάζ της.

Foto:Georgios Tatakis

 Είναι το είδος της κοπέλας που θα άρεσε πολύ στον Τζόνυ Ντεπ. «Είναι μάλλον για άμυνα» μου λέει «δεν θέλω κανείς να με περνάει για ένα μικρό χαριτωμένο κοριτσάκι». «Και τι είσαι;» την ρωτάω. «Είμαι ένα μικρό χαριτωμένο κοριτσάκι όταν θέλω. Όταν δεν θέλω η «μεταμφίεση» τους κρατάει μακριά». Στα 21 της χρόνια η Φαίη Βέβη, έχει μια μελωδική φωνή που ταιριάζει με το πρόσωπο της, αλλά μιλάει με ασυνήθιστη ωριμότητα. «Πως σου προέκυψε η ηθοποιΐα;» την ρωτάω. « Μου άρεσε από τότε που ήμουν πολύ μικρή. Μεταμφιεζόμουν και έκανα διάφορους ρόλους μόνη μου στο σπίτι, από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι». Θέλω να της πω ότι ακόμη μικρό κοριτσάκι είναι ακόμη, αλλά προτιμώ να μην την διακόψω.

Foto: Christos Psomiadis

 « Αλλά η αληθινά μαγική εμπειρία ήρθε όταν πήγαινα ακόμη στο Λύκειο. Ήταν να ανεβάσουμε μια παράσταση την 28 Οκτωβρίου, αλλά ο διευθυντής του σχολείου ήθελε να ανεβάσει μια αληθινή θεατρική παράσταση. Όχι μια σχολική παράσταση. Έτσι έκανε αληθινό κάστινγκ προσπαθώντας να βρει τα παιδιά που θα ταίριαζαν στους ρόλους. Και διάλεξε εμένα για τον ρόλο της Προξαγόρας, παρ’ όλο που ο ρόλος ίσως να πήγαινε σε μια κοπέλα πιο μεγαλόσωμη με πιο επιβλητικό παρουσιαστικό. Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα στο «σανίδι» και η εμπειρία ήταν μαγική. Από τότε ήξερα, ότι αυτό που ήθελα στ’ αλήθεια να κάνω στην ζωή μου ήταν να γίνω ηθοποιός. Ήμουν καλή μαθήτρια στο σχολείο. Του 20. Αλλά είπα στους γονείς μου, ότι αν δεν πετύχαινα στις πανελλήνιες, τότε θα πήγαινα σε κάποια θεατρική σχολή. Δεν έδωσα καν στις πανελλήνιες. Ήθελα να γίνω ηθοποιός». Και κάπως έτσι, η Φαίη βρέθηκε να σπουδάζει ηθοποιΐα, στην Ανώτερη δραματική σχολή Πράξη Επτά, από όπου και μόλις τέλειωσε.

«Το ξέρεις ότι διάλεξες μια δύσκολη δουλειά γι αυτήν την εποχή;» της λέω. «Ναι το ξέρω» μου απαντάει «από τότε που κυρίως σταμάτησαν να γυρίζονται και σήριαλ για την τηλεόραση, η δουλειά μας έχει γίνει ακόμη πιο δύσκολη. Αλλά ποια δουλειά δεν είναι δύσκολη αυτήν την εποχή. Δεν φοβάμαι. Έχω δουλέψει και σερβιτόρα με αμοιβή 3 ευρώ την ώρα. Έχω κάνει και μερικά βίντεο κλιπς. Ξέρω να περιμένω. Αν και οι περισσότεροι ηθοποιοί θέλουν να κάνουν θέατρο, εμένα μ’ αρέσει πιο πολύ ο κινηματογράφος. Θα έκανα οτιδήποτε γι αυτή τη δουλειά, αρκεί να μην με θίγει ως χαρακτήρα». «Αν δεν ήσουν εσύ, ποια θα ήθελες να είσαι;» την ρωτάω. «Δεν έχω πρότυπα» μου απαντάει «δεν θα ήθελα να ήμουν κάποια άλλη. Προτιμώ να είμαι εγώ».

Foto : Malktime Photography ( Ektor Angelomatis)

Η Φαίη έχει μια ασυνήθιστη αποφασιστικότητα όταν μιλάει, που μοιάζει φαινομενικά να μην ταιριάζει με το εύθραυστο παρουσιαστικό και την μελωδική φωνή της. Η αντίθεση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, όταν δει κανείς αυτά που ζωγραφίζει. Η Φαίη εκτός από την ηθοπιΐα έχει και μια ακόμη αγάπη. Την ζωγραφική. Ζωγραφίζει συνήθως με πενάκι με μια εξαιρετική ευχέρεια στο σχέδιο που ξαφνιάζει. Αλλά αυτό που ξαφνιάζει περισσότερο, είναι τα εφιαλτικά θέματα της, τα παραμορφωμένα πρόσωπα και σώματα, τα πλάσματα που δεν είναι ούτε άνθρωποι, ούτε ζώα. Εκτός από τον Τζόνυ Ντεπ, θα την έκανε μούσα του και ο Τιμ Μπάρτον. Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να πετύχει τους στόχους της ως ηθοποιός, τα πάντα είναι και ζήτημα τύχης, αλλά με την ζωγραφική είναι ήδη ολοκληρωμένη. Τι δαίμονες μπορεί να κουβαλάει μια κοπέλα μόλις 21 ετών; «Γιατί ζωγραφίζεις αυτές τις εφιαλτικές φιγούρες;» την ρωτάω. «Δεν ξέρω, έτσι μου έχει προκύψει αυτόν τον καιρό.  Επειδή είμαι χαρούμενος άνθρωπος βλέπω τα θετικά της ζωής. Επειδή η εποχή είναι δύσκολη προφανώς τα «εξορκίζω» ζωγραφίζοντας τα. Ήθελα να ανακαλύψω τον εαυτό μου, υποθέτω…».

«Τον ανακάλυψες;» την ρωταω.  «Όχι, απλά ανακάλυψα κάποια κομμάτια που δεν ήξερα πριν».

«Ποια;»

«Δεν μπορώ να τα προσδιορίσω. Ξέρω τα αποτελέσματα».

«Ποια αποτελέσματα;»

«Ηρέμησα. Πέρασα μια δύσκολη φάση που δεν τα πήγαινα καλά με τον εαυτό μου. Άρχισα να συνειδητοποιώ τα πράγματα που έκανα λάθος. Θύμωνα εύκολα. Με βοήθησαν πολύ και τα μαθήματα στην σχολή. Οι γονείς μου είχαν πει να φροντίζω να μην αδικούμαι. Αλλά μάλλον το είχα ερμηνεύσει λάθος και υπεραντιδρούσα…Και τελικά υποθέτω πως  έχω τους δαίμονες που έχουν όλα τα κορίτσια της ηλικίας μου…»

Χμ..Τα κορίτσια της ηλικίας της. «Είναι πολύ διαφορετικά τα κορίτσια της ηλικίας σου, σχετικά με το παρελθόν» της λέω  «δεν έχουν πρόβλημα με το σεξ. Αλλάζουν τις σχέσεις σαν τα πουκάμισα. Τι λες εσύ γι αυτό;». «Παρ’ όλο που είμαι κι εγώ μικρή ακόμη, οι αλλαγές στην συμπεριφορά τρέχουν τόσο πολύ, που οι σημερινές 15χρονες μου φαίνονται ήδη διαφορετικές από την δική μου γενιά, που δεν απέχουμε παρά μόνο πέντε έξη χρόνια. Ναι, τα σημερινά κορίτσια μοιάζουν να έχουν απομυθοποιήσει το σεξ. Δεν νομίζω ότι οδηγεί κάπου αυτό. Εγώ έχω καταλήξει στο ότι προτιμώ τις μόνιμες σχέσεις».

Κάπως έτσι.

«Αν γύριζες στην επόμενη ζωή σαν ζώο, τι θα ήθελες να ήσουν;»

«Ιππόκαμπος!»

Ιππόκαμπος ! Τι απάντηση είναι αυτή; «Πως σου ήρθε το Ιππόκαμπος» την ρωτάω με κάποια μικρή έκπληξη. Η απάντηση της με ξαφνιάζει. Ειδικά επειδή είναι μόλις 21. «Επειδή ο Ιππόκαμπος είναι αμφίφυλος» μου λέει «για να αναπαραχθεί δεν χρειάζεται κανέναν. Μεγάλη ελευθερία αυτό. Επίσης δεν έχει μνήμη».

Είναι έξυπνη η Φαίη. Φαίνεται από τα μάτια της και από τις απαντήσεις της. Δεν ήθελα ποτέ να γυρίσω ως Ιππόκαμπος, αλλά η απάντηση της είναι έξυπνη και χαρακτηριστική για τον τρόπο που σκέφτεται.

«Ανάμεσα στην Φιλαργυρία, την Αλαζονία και την Ματαιοδοξία, τι θεωρείς χειρότερο;»

«Μμμ, να σκεφτώ λίγο…Ανάμεσα στην Φιλαργυρία και την Αλαζονία δεν ξέρω γιατί νομίζω πως το ένα προκαλεί το άλλο. Νομίζω το λιγότερο κακό είναι η Ματαιοδοξία».

Κορίτσι είναι τι άλλο θα έλεγε. Αλλά έχει δίκιο. Στο κάτω -κάτω η Ματαιοδοξία αφορά μόνον στον εαυτό μας.

Foto:Costas Kosmidis

«Τι είναι χειρότερο; Ο Θάνατος ή ο Χρόνος;»

«Μμμ..Δεν έχω βιώσει τον Θάνατο ακόμη, οπότε δεν μπορώ να συγκρίνω. Οπότε ο Χρόνος»

Είναι έξυπνο κορίτσι η Φαίη. Και θα τα καταφέρει. Θα βρει τον δρόμο της με ότι κι αν ασχοληθεί.

Δεν κατάφερα να καταλάβω πως και γιατί ζωγραφίζει αυτές τις εφιαλτικές και υπέροχες φιγούρες που ζωγραφίζει. Δεν έχει σημασία γιατί της δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει…

Ή να αποφύγει…