«Είναι μια ιστορική στιγμή για το Κογκρέσο και μια ιστορική στιγμή για τις γυναίκες αυτής της χώρας. Είναι μια στιγμή για την οποία περιμέναμε πάνω από 200 χρόνια. Για τις κόρες και τις εγγονές μας, σήμερα σπάσαμε το κατεστημένο. Για τις κόρες μας και τις εγγονές μας, ο ουρανός είναι το όριο, τα πάντα είναι δυνατά για αυτές». είπε τότε η Pelosi.

Η καριέρα της στο Κογκρέσο ξεκίνησε 22 χρόνια πριν,  όταν ήταν μία από τις μόλις 25 γυναίκες που υπηρέτησαν τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία.  Με τους Δημοκρατικούς από το 2001 και υπηρέτησε ως ηγέτης της μειοψηφίας της Βουλής μεταξύ του 2003 και της εκλογής της ως πρόεδρος το 2007. Το 2002, ήταν ένα από τα μέλη της Βουλής που καταψήφισε το αίτημα του Προέδρου George Bush να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη στο Ιράκ. 

 Η θητεία της ως oμιλήτρια συνέπεσε επίσης με την πρώτη προεδρική θητεία του Barack Obama και η Pelosi συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση των ψηφοφοριών της Βουλής για τον νόμο για την υγειονομική φροντίδα.

Κατά τη διάρκεια της ενδιάμεσης θητείας του 2010, η Εθνική Ρεπουμπλικανική Επιτροπή του Κογκρέσου την ανέφερε στο 70 % των διαφημίσεών της. Οι Δημοκρατικοί έχασαν την πλειοψηφία τους στη Βουλή εκείνες τις εκλογές και η Pelosi επέστρεψε στη θέση της ως ηγέτης της μειοψηφίας. Μετά τη διεκδίκηση της Βουλής από τους Δημοκρατικούς στις ενδιάμεσες θητείες του 2018, έλαβε την υποψηφιότητα του κόμματός της για να είναι ο επίσημος υποψήφιος για Πρόεδρος της Βουλής. Το 2019 και ξανά το 2021, ως Πρόεδρος, η Pelosi επέβλεψε την πρώτη και τη δεύτερη παραπομπή του προέδρου Donald Trump. Η Pelosi ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από την ηγετική θέση το 2022, αν και θα παρέμενε στη Βουλή για να εκπροσωπήσει την περιφέρειά της στην Καλιφόρνια. 

Ποια ήταν η Nancy Pelosi

Γεννήθηκε στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ, με ισχυρή οικογενειακή παράδοση στα κοινά. Ο αείμνηστος πατέρας της, Thomas D`Alesandro Jr., διετέλεσε δήμαρχος της Βαλτιμόρης για 12 χρόνια, αφού εκπροσώπησε την πόλη για πέντε θητείες στο Κογκρέσο. Ο αδελφός της, Thomas D`Alesandro III, διετέλεσε επίσης δήμαρχος της Βαλτιμόρης. Το 1962 αποφοίτησε από το Trinity College στην Ουάσιγκτον, DC. Ένα χρόνο αργότερα, παντρεύτηκε τον Paul Pelosi, με καταγωγή από το Σαν Φρανσίσκο, όπου εγκαταστάθηκαν με τα πέντε παιδιά τους.

Καθώς η Pelosi μεγάλωνε τα παιδιά της, προσφέρθηκε εθελοντικά στο Δημοκρατικό Κόμμα και υπηρέτησε στην Επιτροπή Βιβλιοθήκης του Σαν Φρανσίσκο. Το 1987, κέρδισε ειδικές εκλογές για να εκπροσωπήσει την πόλη του Σαν Φρανσίσκο στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Οι συνάδελφοι της Pelosi την εξέλεξαν ως Ηγέτη της Δημοκρατική εκπρόσωπο της Βουλής της Βουλής το 2001 και ως Ηγέτης της Μειοψηφίας της Βουλής το 2002, καθιστώντας την την πρώτη γυναίκα που κατείχε και τις δύο θέσεις. Τελικά, η Pelosi εξελέγη από τους συναδέλφους της για να υπηρετήσει ως η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Βουλής από το 2007 έως το 2011.

Ως Πρόεδρος, η Pelosi πρωτοστάτησε στην ψήφιση του ιστορικού νόμου για την υγειονομική φροντίδα στη Βουλή και ηγήθηκε του Κογκρέσου περνώντας ισχυρές μεταρρυθμίσεις στη Wall Street. Μια ισχυρή φωνή για τα δικαιώματα των γυναικών, συνέβαλε καθοριστικά στην ψήφιση του νόμου Lilly Ledbetter Fair Pay Act για την αποκατάσταση της ικανότητας των γυναικών και όλων των εργαζομένων να καταπολεμούν τις διακρίσεις στις αμοιβές. Τα νομοθετικά της επιτεύγματα περιλαμβάνουν επίσης την ψήφιση ιστορικών επενδύσεων σε κολεγιακή βοήθεια, καθαρή ενέργεια και καινοτομία, καθώς και πρωτοβουλίες για βοήθεια μικρών επιχειρήσεων και βετεράνων. Υπό την ηγεσία της, το 111ο Συνέδριο αναγγέλθηκε ως «ένα από τα πιο παραγωγικά Συνέδρια στην ιστορία» από τον μελετητή του Κογκρέσου, Norman Ornstein. 

Η Pelosi έχει εργαστεί ακούραστα για να αυξήσει τον αριθμό των γυναικών που ασχολούνται με τα κοινά και μέσω της ηγεσίας της άνοιξε τον δρόμο για πολλές περισσότερες γυναίκες να εισέλθουν στην πολιτική.