Στις 7 Δεκεμβρίου 1972, η ομάδα του Apollo 17, αποτελούμενη από τους Eugene "Gene" Cernan, Ronald Evans και Harrison Schmitt εκτοξεύτηκε στο διάστημα.
Συμμετείχαν στην τελευταία αποστολή του προγράμματος Apollo της NASA και στην τελευταία επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη. Όταν βρίσκονταν περίπου 45.000 χιλιόμετρα (28.000 μίλια) μακριά από το σπίτι τους - τρέχοντας προς τον φυσικό μας δορυφόρο - η ομάδα κατέγραψε κάτι που άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο κατανοούμε τον πλανήτη μας.
Το Apollo 17 έφερε πίσω πολλές ανακαλύψεις, μία από τις οποίες ήταν η Γη. Σε αυτό το χρονικό σημείο, η άποψή μας για τον πλανήτη μας φαινόταν μόνο αποσπασματικά, όπως η Ανατολή της γης από το Apollo 8, ένα μερικό μάρμαρο από στροβιλιζόμενα σύννεφα και μπλε ωκεανούς που αναδύονται από την επιφάνεια της Σελήνης. Τώρα, με την κάμερα Hasselblad στο χέρι, η ομάδα του Apollo 17 απαθανάτισε μια φωτογραφία με τίτλοΤο Μπλε Μάρμαρο, την πρώτη πλήρη εικόνα του πλανήτη μας.
Η εικόνα απεικονίζει την ήπειρο της Αφρικής να εκτείνεται σε όλη τη σφαίρα με τα σύννεφα που συστρέφονται να καλύπτουν το νότιο άκρο της και να εκτείνονται πάνω από το παγωμένο καπάκι της Ανταρκτικής. Βλέποντας αυτόν τον προσανατολισμό της Γης διέκοψε τις δυτικές συμβάσεις χαρτογραφίας που βασίζονται σε πλέγματα και σε μια «σωστή» ευθυγράμμιση των ηπείρων. Και με την Αφρική ακριβώς στη μέση του στιγμιότυπου, οι ευρωκεντρικές παραδόσεις χαρτογράφησης, που συχνά μειώνουν την κλίμακα της ηπείρου, αμφισβητήθηκαν περαιτέρω. Ο Teasel Muir-Harmony, επιμελητής Apollo στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος,λέει, «Ήταν μέρος αυτής της ευρύτερης συνειδητοποίησης της αξίας των εικόνων, όχι μόνο από την άποψη της επιστήμης, αλλά και από την άποψη του πολιτισμού και της πολιτικής και όλων των άλλων πτυχών που οδήγησαν στην απόφαση να μεταφερθούν οι κάμερες στο διάστημα».
Παρόλο που αυτή η εικόνα προκάλεσε την αρχή μιας αίσθησης παγκόσμιας ενοποίησης, δεν τράβηξε αμέσως την προσοχή. Τα πρωτοσέλιδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου βομβαρδίστηκαν με πιεστικές ειδήσεις όπως ο πόλεμος του Βιετνάμ που έφτασε στο τέλος της. Με τον καιρό όμως, η εικόνα υιοθετήθηκε στην εικονογραφία του περιβαλλοντισμού, πανταχού παρούσα στην ιστορία της εξερεύνησης και σύμβολο της ανθρωπότητας. Και μετά από περισσότερα από 50 χρόνια αργότερα, αυτή η εικόνα εξακολουθεί να δείχνει ότι το σύμπαν δεν γνωρίζει ανθρωπογενή όρια.
Ο Stephen Garber, ιστορικός στη NASA, λέει: «Σου δίνει μια πολύ διαφορετική αίσθηση του κόσμου στον οποίο ζούμε, ότι τα γεωγραφικά και πολιτικά όρια είναι πραγματικά χωρίς νόημα όταν μπαίνεις στο διάστημα. Και νομίζω ότι αυτό είναι μέρος αυτού που ήταν τόσο ιδιαίτερο, η φωτογραφία με το Το Μπλε Μάρμαρο."