“Μόνο ένα πράγμα έχει σημασία : Η ικανοποίηση των πελατών.” Raffaelo 

Ο Raffaello Sanzio da Urbino (Ραφαήλ) είναι γνωστός ως ο μεγαλύτερος ζωγράφος της Αναγέννησης. Το έργο του φημίζεται για τη λεπτότητα και τη σαφήνειά του στην τεχνική, ενώ επιτυγχάνει τα μεγαλεπήβολα θέματα της Αναγέννησης. Ο θάνατός του ήρθε σε ηλικία μόλις τριάντα επτά ετών στο απόγειο της καριέρας του. Κατά συνέπεια το έργο του είναι μικρότερο από τους συγχρόνους του κι εξακολουθεί να αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους της εποχής του. Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα από τη ζωή και το έργο του.

Δέχθηκε επιρροή από το πολιτιστικό περιβάλλον του Ουρμπίνο 

Portrait of a Young Woman with a Unicorn, 1506

Ο Raffaello γεννήθηκε σε μια πλούσια οικογένεια εμπόρων του Ουρμπίνο. Ο πατέρας του, Giovanni Santi di Pietro, ήταν ζωγράφος του Δούκα του Ουρμπίνο, Federigo da Montefeltro. Αν και ο πατέρας του κατείχε αυτή την υψηλή θέση, θεωρήθηκε ως ζωγράφος «χωρίς μεγάλη αξία» από τον Giorgio Vasari.

Ωστόσο, ο Giovanni ήταν ιδιαίτερα έμπειρος πολιτιστικά και μέσω αυτού, ο Raffaello εκτέθηκε και επηρεάστηκε από το σύγχρονο, εκλεπτυσμένο πολιτιστικό επίκεντρο του Ουρμπίνο. Ο πατέρας του φρόντισε επίσης να σπουδάσει κοντά στον γνωστό Ιταλό ζωγράφο της Αναγέννησης Pietro Perugino σε ηλικία οκτώ ετών.

Εργάστηκε στο Ουρμπίνο της Φλωρεντίας και στη Ρώμη

Madonna and Child with Saint John the Baptist (La Belle Jardiniere) , 1507

Αφού πέθανε ο πατέρας του, αφήνοντάς τον ορφανό σε ηλικία έντεκα ετών, ο Raffaelo ανέλαβε το στούντιο του στο Ουρμπίνο. Εκείνη την εποχή εργαζόταν ακόμη υπό τον Perugino, αποφοιτώντας σε ηλικία δεκαεπτά ετών με την αναγνώριση του δασκάλου του. Το 1504, μετακόμισε στη Σιένα και στη συνέχεια στη Φλωρεντία, το πολυσύχναστο επίκεντρο της Iταλικής Αναγέννησης. 

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Φλωρεντία, ο Raffaelo δημιούργησε πολλούς πίνακες της Παναγίας και εξελίχθηκε καλλιτεχνικά. Στη Φλωρεντία παρέμεινε για τέσσερα χρόνια, καλλιεργώντας το δικό του αναγνωρίσιμο στυλ. Στη συνέχεια προσκλήθηκε να εργαστεί υπό τον Πάπα Ιούλιο Β` στη Ρώμη μετά από σύσταση του αρχιτέκτονα της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, όπου κι έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του.

Μαζί με τον Michelangelo & τον Leonardo da Vinci, ο Raffaelo ήταν πρωτοπόρος ζωγράφος της Ιταλικής Υψηλής Αναγέννησης

Ενώ βρισκόταν στη Φλωρεντία, ο Raffaelo συνάντησε τους δια βίου "αντιπάλους" του, τους ζωγράφους Leonardo da Vinci  και Michelangelo. Επηρρεασμένος από το έργο τους, αποφάσισε να αλλάξει το εκλεπτυσμένο στυλ του που έμαθε από τον Perugino για να υιοθετήσει το πιο συγκινητικό, διακοσμημένο στυλ που χρησιμοποιούσε ο Leonardo da Vinci. Ο Da Vinci έγινε τότε μια από τις κύριες επιρροές του Raphael. Ο Raphael μελέτησε τα έργα του για την ανθρώπινη μορφή, τη χρήση του πλούσιου χρωματισμού γνωστού ως chiaroscuro και sfumato και το μεγαλειώδες στυλ του. Από αυτό, δημιούργησε ένα δικό του στυλ που χρησιμοποίησε τη λεπτή διδακτική τεχνική του για να φτιάξει πλούσια έργα.

Three Graces (1505)

The Sistine Madonna (1512)

The Madonna of the Chair, 1513 (Madonna della seggiola)

The Triumph of Galatea (1514)

Ο Raffaelo και ο Michelangelo ήταν σκληροί "αντίπαλοι", και οι δύο ήταν εξέχοντες ζωγράφοι της Αναγέννησης που εργάστηκαν στη Φλωρεντία και τη Ρώμη. Στη Φλωρεντία, ο Michelangelo κατηγόρησε τον Raffaelo για λογοκλοπή αφού δημιούργησε έναν πίνακα που έμοιαζε με δικό του.

Ενώ και οι δύο ζωγράφοι επέδειξαν δεξιοτεχνία στα έργα τους, λόγω του φιλικού χαρακτήρα και της φιλικής διάθεσης του, ο Raffaelo ξεπέρασε τελικά τον Michelangelo σε φήμη. Ωστόσο, λόγω του θανάτου του στη Ρώμη σε ηλικία 37 ετών, η πολιτιστική επιρροή του Michelangelo ξεπέρασε αυτή του Raffaelo .  

Θεωρήθηκε ως ο σημαντικότερος ζωγράφος στη Ρώμη όσο ζούσε

The School of Athens, 1511

Μετά την ανάθεση του να ζωγραφίζει στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο Β`, ο Raffaelo συνέχισε να εργάζεται στη Ρώμη για τα επόμενα δώδεκα χρόνια μέχρι τον θάνατό του το 1520. Εργάστηκε για τον διάδοχο του Πάπα Ιούλιου Β`, τον γιο του Lorenzo των Μεδίκων, Πάπα Λέοντα Ι`, που του έδωσε τον τίτλο «Prince of the Painters» και τον έκανε τον κύριο ζωγράφο στην Αυλή των Μεδίκων.

Οι παραγγελίες του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου περιελάμβαναν το διαμέρισμα του Πάπα Ιούλιου Β` στο Βατικανό, την τοιχογραφία της Γαλάτειας στη Villa Farnesina στη Ρώμη και τον σχεδιασμό του εσωτερικού της εκκλησίας του Αγίου Eligio degli Orefici στη Ρώμη με τον Bramante. Το 1517 διορίστηκε επίτροπος αρχαιοτήτων της Ρώμης, κάτι που του έδωσε πλήρη κυριαρχία στα καλλιτεχνικά έργα στην πόλη.

Galatea fresco in the Villa Farnesina, 1514

La Fornarina (1518-20)

Ο Raffaelo είχε επίσης αρκετές αρχιτεκτονικές διακρίσεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ήταν ο Αρχιτεκτονικός Επίτροπος της ανοικοδόμησης της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη το 1514. Εργάστηκε επίσης στη Villa Madama, κατοικία του μετέπειτα Πάπα Κλήμη Ζ`, στο παρεκκλήσι Chigi και στο Palazzo Jacopo da Brescia.

Λέγεται ότι πέθανε από υπερβολικό έρωτα

Αν και ο Raffaelo δεν παντρεύτηκε ποτέ, ήταν γνωστός για τα ερωτικά του κατορθώματα. Αρραβωνιάστηκε τη Maria Bibbiena το 1514, αλλά πέθανε από ασθένεια πριν παντρευτούν. Ο πιο διάσημος έρωτας του Raffaelo ήταν με τη Margherita Luti,  η οποία ήταν γνωστή ως η αγάπη της ζωής του. Ήταν επίσης ένα από τα μοντέλα του.

Transfiguration, 1520

Ο Raffaelo πέθανε στις 6 Απριλίου 1520. Ήταν τα 37α γενέθλιά του  και επίσης Μεγάλη Παρασκευή. Ενώ η πραγματική αιτία του θανάτου του δεν είναι γνωστή, ο Giorgio Vasari δήλωσε ότι ανέβασε πυρετό μετά από μια νύχτα έντονου έρωτα με τη Margherita Luti.

Στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι ο Raffaelo δεν αποκάλυψε ποτέ την αιτία του πυρετού του και έτσι έλαβε θεραπεία με λάθος φάρμακο, το οποίο τον σκότωσε. Είχε μια εξαιρετικά μεγαλειώδη κηδεία και ζήτησε να ταφεί δίπλα στην εκλιπούσα αρραβωνιαστικιά του, Maria Bibbiena, στο Πάνθεον της Ρώμης. Την ώρα του θανάτου του, δούλευε το τελευταίο του έργο, τη Μεταμόρφωση, το οποίο κρεμάστηκε πάνω από τον τάφο του στην νεκρώσιμη ακολουθία του.

Δημοπρατημένα έργα του Raffaelo 

Head of a Muse 

Τιμή: 29.161.250 GBP

 Οίκος δημοπρασιών: Christie`s, 2009

Saint Benedict Receiving Maurus and Placidus

Τιμή: 1.202.500 USD 

Οίκος δημοπρασιών: Christie`s, 2013

Madonna della Seggiola

Tιμή: 20.000 ευρώ

Οίκος δημοπρασιών: Christie`s, 2012