Οne Flew Over The Cuckoo`s Nest...Η Φωλιά του Κούκου...Όποιος έχει δει τη συγκεκριμένη αμερικανικής παραγωγής δραματική ταινία του 1975, δεν μπορεί παρά να του έχει μείνει αξέχαστη...

Αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κεν Κέισι, σε σκηνοθεσία του Μίλος Φόρμαν. 13 χρόνια μετά την κυκλοφορία του βιβλίου του Αμερικανού συγγραφέα (1962), στις 21 Νοεμβρίου του 1975, "Η Φωλιά του Κούκου" προβάλεται στη μεγάλη οθόνη. Μια ταινία που συζητήθηκε πάρα πολύ και αποθεώθηκε. Είναι εντυπωσιακό ότι για 11 ολόκληρα χρόνια-από το 1976 έως το 1987- οι Σουηδοί έπαιζαν την παραγωγή στους κινηματογράφους.  Προτάθηκε για εννέα όσκαρ, αποσπώντας τελικά, τα πέντε.Κι αυτό πρόκειται για ένα επίτευγμα που έως σήμερα, ακόμα δυο ταινίες έχουν καταφέρει: το "Συνέβη μια Νύχτα" και η "Σιωπή των Αμνών".

Ο ανεπανάληπτος Τζακ Νίκολσον έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε κάθε σκηνή αποδεικνύει πόσο απολαυστική είναι η ερμηνεία του... Η Λουίζ Φλέτσερ απλά συγκλονιστική, με ένα βλέμμα που σε στοιχειώνει. Ο ρόλος της πρόκειται για μια από τις πιο πειστικές αποτυπώσεις του απόλυτου κακού. Σε αυτή την ταινία, ακόμα και οι δεύτεροι ρόλοι είναι εντυπωσιακοί, με τον Ντάνι Ντε Βίτο, τον Κρίστοφερ Λόιντ και τον  Μπραντ Ντούριφ να συμπληρώνουν  μοναδικά τη "συμμορία" των τρελών. Το φιλμ αυτό προτάθηκε για 9 βραβεία Όσκαρ, αποσπώντας πέντε. Αυτά τα πέντε, δε, είναι στις πέντε βασικές κατηγορίες...

Ποιά είναι όμως, η υπόθεση του έργου;

Eίναι το 1963, στο Όρεγκον, ο Ραντλ Πάτρικ Μακ Μέρφι (Τζακ Νίκολσον) ένας ψυχοπαθής εγκληματίας που βρίσκεται για μικρή ποινή σε αγροτική φυλακή και  μεταφέρεται σε ψυχιατρική κλινική. Εκείνος, ελπίζει πως εκεί θα περάσει τους τελευταίους μήνες της ποινής του και ότι θα είναι  ένα περιβάλλον πιο ήρεμο, όπου δεν θα δουλεύει σκληρά.  Η πτέρυγα όμως που πηγαίνει,  διευθύνεται από τη σκληρή  νοσοκόμα Μίλντρεντ Ρέιτσεντ (Λουίζ Φλέτσερ), η οποία χρησιμοποιεί απαράδεκτες  ιατρικές μεθόδους, έχοντας ως σκοπό της να υποτάξει και να ταπεινώσει τους ασθενείς της. Ο Μακ Μέρφι συνειδητοποιεί ότι οι ασθενείς φοβούνται περισσότερο τη Ρέιτσεντ από το να επανενταχθούν στον έξω κόσμο. Πολύ γρήγορα, λοιπόν,  γίνεται αρχηγός μιας ομάδας ασθενών. Οι ασθενείς αυτοί είναι ο Μπίλι Μπίμπιτ (Μπραντ Νουρίφ), ένας νέος που τραυλίζει γιατί είναι νευρικός, ο Τσάρλι Τσεσγουίκ (Σίντνει Λάσικ), ένας άνδρας που συμπεριφέρεται κι αντιδρά σαν παιδί, ο Μαρτίνι (Ντάνι Ντε Βίτο) που έχει παραισθήσεις, ο Ντέιλ Χάρντιγκ (Γουίλιαμ Λέντφιλντ) ένας μορφωμένος παρανοϊκός και τέλος, ο Τσιφ Μπρόμντεν (Γουίλ Σάμσον) ένας εξαιρετικά ψηλός, κωφάλαλος Αμερικανός ιθαγενής. Ο Μακ Μέρφι έχει έντονη σύγκρουση  με τη νοσοκόμα Ρέιτσεντ και μετά από διάφορα περιστατικά, οι έγκληστοι δένονται συναισθηματικά μεταξύ τους. Όταν όμως, προσπαθεί να δραπετεύσει,  υπόκειται σε λοβοτομή.

Στην Αμερική, οι επαγγελματίες κριτικοί αγάπησαν το κωμικό στοιχείο της, την απίστευτη δεξιοτεχνία και την ανθρώπινη προσέγγιση του σκηνοθέτη σε άτομα με ψυχικές διαταραχές, καθώς και τις εκπληκτικές ερμηνείες του Τζακ Νίκολσον που δεν επισκιάζει όμως,  τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Ο Νίκολσον κερδίζει το πρώτο του Όσκαρ Α` ανδρικού ρόλου και θεωρείται  καλύτερη ταινία που γύρισε ποτέ. Δεν είναι τυχαίο ότι το 1997 έλαβε την 20ή θέση ως μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Η ερμηνεία του μεγαλειώδης που θα μείνει στις μνήμες μας όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ο Νίκολσον με αυτόν το ρόλο, πέτυχε να οδηγήσει την έννοια του αντι-ήρωα του Νέου Χόλλυγουντ σε άλλη διάσταση. Κατάφερε να γίνει συμπαθής αν και είναι φαινομενικά εγκληματίας. Επέβαλε μια “λογική” στην τρέλα. Με το τραγικό φινάλε της ταινίας, δε, συγκινεί ακόμα και τον πιο αναίσθητο θεατή.